99η συνεδρίαση, Αίθουσα Τελετών Εφετείου Αθηνών, 05/07/2024
Ι. Πρόσβαση στο δικαστήριο
Εξακολουθεί να υπάρχει η δυνατότητα πρόσβασης και παρακολούθησης της δίκης, με επίδειξη και παρακράτηση της αστυνομικής ταυτότητας, μέχρι τη συμπλήρωση των θέσεων του κοινού στην αίθουσα του ακροατηρίου.
ΙΙ. Παρουσία κατηγορουμένων
Παρών στο δικαστήριο ήταν ο κατηγορούμενος Ι. Λαγός.
ΙΙΙ. Εξέταση μάρτυρα
Κατέθεσε ο μάρτυρας -προτεινόμενος από τον κατηγορούμενο Ι.Λαγό – Ι. Περδικάρης. Ο μάρτυρας κλήθηκε να καταθέσει για το καταστατικό της οργάνωσης το οποίο έχει προσκομίσει στο Δικαστήριο ο μάρτυρας κατηγορίας Δ.Ψαρράς. Δήλωσε ότι είναι συνιδρυτής της Χρυσής Αυγής και φέρει και το παρωνύμιο Ίων Φιλίππου με το οποίο συνέγραφε άρθρα. Κατέθεσε ότι υπήρξε ιδεολογικός καθοδηγητής της οργάνωσης και συντάκτης κειμένων αλλά και του επίμαχου καταστατικού που περιλαμβάνει και την “Αρχή του Αρχηγού”. Το εν λόγω καταστατικό το συνέταξε το 1987 και είναι απολύτως γνήσιο αλλά ουδέποτε εγκριθέν από τον Ν.Μιχαλολιάκο. Κατέθεσε ότι αφού το εσώκλεισε σε φάκελο μαζί με την ιδεολογική διακήρυξη, το απέστειλε στο περιοδικό “Σχολιαστής”, γιατί, όπως δήλωσε χαρακτηριστικά, “ήθελα να προκαλέσω τους μπολσεβίκους” και πάντως εν αγνοία του Ν.Μιχαλολιάκου. Τόνισε ότι το εν λόγω καταστατικό φέρει τη σφραγίδα με την ρούνα (ναζιστικό σύμβολο), το “Αγχιβασίην” και τη δική του μονογραφή. Ανέφερε ότι το καταστατικό αυτό περιέπεσε σε πλήρη αχρησία μετά το Συνέδριο του 1990. Δήλωσε ότι είχε μυητικό χαρακτήρα και σκοπό να πεισθεί ο Ν.Μιχαλολιάκος να βάλει μία τάξη στα οργανωτικά ζητήματα. Χαρακτήρισε δε τον Ν.Μιχαλολιάκο φύσει ακτιβιστή και ασύδοτο στα οργανωτικά. Περιέγραψε πώς μετά το 1989 και την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης “τα μυαλά του Μιχαλολιάκου πήραν αέρα” και έτσι στο πρώτο Συνέδριο που έλαβε χώρα το 1990 επιχείρησε να τον πείσει να το εφαρμόσει, παρόλα αυτά η πρόταση του καταψηφίστηκε. Ο μάρτυρας ανέφερε ότι μετά το 1991 επήλθε πλήρης ρήξη και διάσπαση της οργάνωσης που είχε ως συνέπεια την αποχώρηση της ιδεολογικής ομάδας και την παραμονή στην οργάνωση μόνο της ακτιβιστικής ομάδας. Ο μάρτυρας κατέθεσε ότι συνυπήρξε με τον κατηγορούμενο Μιχαλολιάκο από το 1972 στην οργάνωση της “4ης Αυγούστου” και τον χαρακτήρισε ως “κάπελα στο κουτούκι του Νικόλα” λέγοντας χαρακτηριστικά ότι ενδιαφερόταν μόνο για τα μπουλούκια και ήταν ανίκανος να ασκήσει κάποιον έλεγχο. Τόνισε ότι ο Ν.Μιχαλολιάκος ουδέποτε υπήρξε αρχηγός αλλά μόνο κλειδοκράτορας- ιδιοκτήτης της οργάνωσης και προς τούτο ανέφερε ότι η αρχηγία είναι η δύναμη του ηγέτη να βάλει τάξη, οργάνωση και αρχές, ενώ η Χ.Α. ήταν ένα μπουλούκι που έκανε γιουρούσια. Χαρακτήρισε προδήλως γελοίο τον ισχυρισμό της υπεράσπισης ότι είναι πλαστό το έγγραφο αλλά επέμεινε ότι έχει μόνο μουσειακό χαρακτήρα και κανείς άλλος δεν είχε γνώση αυτού. Σε σχετική ερώτηση, απάντησε ότι δεν υπήρχαν όργανα να πάνε κόντρα στον αρχηγό παρόλα αυτά δεν πληρείται η έννοια της ‘Αρχής του Αρχηγού”. Ανέφερε ότι μολονότι αποκαταστάθηκαν οι σχέσεις του με τον Ν. Μιχαλολιάκο το 2011 και μιλούσαν τακτικά δεν συζήτησαν ποτέ για το επίμαχο καταστατικό. Σε ερώτηση της Εισαγγελέα, περιέγραψε χρονολογικά τη σχέση του με τον Ν.Μιχαλολιάκο έως την αποχώρηση του από την οργάνωση το 1991 και δήλωσε ότι το όνομα της “Χρυσής Αυγής” το εμπνεύστηκε ο ίδιος από τον Βάγκνερ και τον Νίτσε και ότι ήταν ένα μυητικό τάγμα που έλκει την καταγωγή του από το 1867 και ήταν ο προθάλαμος της “Εταιρείας της Θούλης”, καθώς η πρόθεση τους ήταν να ιδρύσουν μια ναζιστική οργάνωση. Κατέθεσε επίσης ότι το σύνθημα “Αίμα – τιμή “ έχει σαφώς ναζιστικό χαρακτήρα και είναι μετάφραση αντίστοιχου συνθήματος του γερμανικού ναζιστικού κόμματος. Τόνισε ότι η Χ.Α. δεν έχει καμία στρατιωτική οργάνωση καθώς δεν ήταν δυνατόν να τεθούν εσωτερικές δομές. Επισήμανε ότι ο ίδιος σχεδίασε τον Εσωτερικό Κώδικα, το έγγραφο του οποίου ανευρέθη στην οικία του κατηγορούμενου Χ.Παππά, αλλά δεν εφαρμόστηκε ποτέ. Σε ερώτηση αν διαψεύστηκαν από τη Χ.Α. τα άρθρα που επικαλούνταν το επίμαχο καταστατικό, ο μάρτυρας απάντησε ότι δεν το γνωρίζει. Επισήμανε ότι ο Ν.Μιχαλολιάκος ήθελε να αποστεί από τον εθνικοσοσιαλισμό και γι αυτόν τον λόγο δεν αναφέρεται ποτέ στο 1ο Συνέδριο και τυπικά η Χ.Α. ήταν ναζιστική οργάνωση έως το 1991, αλλά στη συνέχεια τα άτομα που στελέχωναν την οργάνωση ήταν ιδεολογικά αμόρφωτα – όπως ανέφερε χαρακτηριστικά. Επισήμανε επίσης ότι ο Ν.Μιχαλολιάκος δεν ενδιαφερόταν για ιδεολογικά ζητήματα παρά μόνο για το πεζοδρόμιο. Περιέγραψε πώς μετά τις εκλογές, ο Ν.Μιχαλολιακος του πρότεινε να αναλάβει την οργάνωση του κόμματος αλλά στη συνέχεια επήλθε ρήξη λόγω της επικριτικής του στάσης στο ζήτημα του διορισμού της συζύγου του ως βουλευτή, καθώς επίσης και τον διορισμό του γαμπρού του στη θέση εκλεγμένου βουλευτή. Ως προς την ανθρωποκτονία του Π.Φύσσα, ο μάρτυρας ζήτησε συγγνώμη -ως ο αυθεντικότερος εκφραστής της Χ.Α. -όπως δήλωσε και χαρακτήρισε επονείδιστη την πράξη αυτή. Δήλωσε ότι ο Ν.Μιχαλολιάκος θα έπρεπε ο ίδιος να καταγγείλει τον Γ.Ρουπακιά και να ζητήσει συγγνώμη μολονότι δεν είχε ιδέα για το τι έκανε το μπουλούκι. Χαρακτήρισε εγκάθετο προβοκάτορα τον Γ.Ρουπακιά και χρήσιμο ηλίθιο καθώς όπως ανέφερε πίστευε ότι το σύστημα θα τον καλύψει. Χαρακτήρισε, επίσης, τον Ν.Μιχαλολιάκο ηθικό αυτουργό της δολοφονίας των δύο χρυσαυγιτών ακριβώς γιατί δεν έλαβε την πρόνοια να διαφυλάξει τους ανθρώπους του. Επίσης χαρακτήρισε λασπολόγο τον μάρτυρα κατηγορίας, Δ. Ψαρρά και “άθλιο δημοσιογράφο” γιατί δεν τον κάλεσε σε συνέντευξη. Ο μάρτυρας σε σχετική επισήμανση ανέφερε ότι η φράση του Ν.Μιχαλολιάκου “είμαστε η σπορά των ηττημένων του ’45” αποτελεί σαφώς ναζιστική δήλωση και δήλωσε ότι τέτοια σπορά είναι και ο ίδιος. Χαρακτήρισε εγκληματική ενέργεια και όχι ακτιβισμό την επίθεση στον Δ.Κουσουρή ενώ για τον Α. Ανδροτσόπουλο -Περίανδρο – που ήταν ο δράστης της επίθεσης ανέφερε ότι υπήρξε μυθική προσωπικότητα του χώρου καθώς όπως είπε “είχε κεφάλι που σκεπτόταν και μπράτσα που πολεμούσαν”. Ο μάρτυρας επισήμανε ότι το έγγραφο που τιτλοφορείται “Πρωτεσίλαος” δεν το συνέγραψε ο ίδιος και το απέδωσε μάλλον στον Περίανδρο. Επίσης χαρακτήρισε κοινωνικά απόβλητους και όχι ιδεολόγους τα μέλη της Χ.Α. και την οργάνωση, στρατώνα, στον οποίο μπαινόβγαιναν άνθρωποι και γινόταν μάχη πεζοδρομίων. Ο μάρτυρας αναφέρθηκε σε παλιό περιστατικό, στην διάρκεια της κηδείας του χουντικού αξιωματικού Ε.Μάλλιου, κατά το οποίο, οι Ν.Μιχαλολιάκος και Α.Καλέντζης έριξαν σε λάκκο με ασβέστη τον δημοσιογράφο Ν.Κακαουνάκη και το χαρακτήρισε και αυτό εγκληματική ενέργεια. Τέλος, σε ερώτηση αν ο τελικός στόχος της Χ.Α. ήταν η κατάλυση της δημοκρατίας, απάντησε ότι “αυτό θέλαμε, αλλά όχι με πράξεις, γιατί χρειάζεται πρώτα να κατακτήσεις το πολιτιστικό εποικοδόμημα”.
IV. Αιτήματα υπεράσπισης
Η υπεράσπιση υπέβαλε ένσταση απόλυτης ακυρότητας λόγω της χρήσης αποσπάσματος των απολογιών των κατηγορουμένων ως περιεχόμενο ερώτησης συνηγόρου υποστήριξης της κατηγορίας. Η Εισαγγελέας πρότεινε την απόρριψη του εν λόγω αιτήματος καθώς όπως δήλωσε οι απολογίες είναι μέρος της εκκαλουμένης. Το Δικαστήριο επιφυλάχθηκε.
Επίσης υποβλήθηκε ένσταση απόλυτης ακυρότητας με διαφορετικό όμως περιεχόμενο καθώς η Πρόεδρος στην αρχική της τοποθέτηση δεν έδωσε τον λόγο στην Εισαγγελέα και στους δυαδικούς. Η Εισαγγελέας πρότεινε την απόρριψη και αυτής, επικαλούμενη το διευθυντικό δικαίωμα της Προέδρου. Το Δικαστήριο απέρριψε την ένσταση και έδωσε τον λόγο στον συνήγορο υποστήριξης της κατηγορίας προκειμένου να θέσει το ερώτημά του.
Το Δικαστήριο διέκοψε για τις 10/07/24 και κάλεσε τον παρόντα μάρτυρα για την ολοκλήρωση της κατάθεσής του.
