Ημέρα 439: «Υπήρχε μένος για τον Λαγό γιατί τόλμησε να δημιουργήσει σωματείο»

439η Συνεδρίαση, Αίθουσα τελετών Εφετείου Αθηνών, 16/7/2020

I. Πρόσβαση στο δικαστήριο

Εξακολουθεί να υπάρχει η δυνατότητα πρόσβασης και παρακολούθησης της δίκης, με επίδειξη και παρακράτηση της αστυνομικής ταυτότητας, μέχρι τη συμπλήρωση των θέσεων του κοινού στην αίθουσα του ακροατηρίου.

II. Παρουσία των κατηγορουμένων

Ουδείς κατηγορούμενος ήταν παρών.

III. Συνέχιση της αγόρευσης του συνηγόρου υπεράσπισης Ρουσσόπουλου

Συνεχίζοντας την αγόρευσή του, ο συνήγορος υπεράσπισης του Ι. Λαγού, Ρουσόπουλος, σχολίασε τις καταθέσεις των μαρτύρων κατηγορίας. Για τον Κωνσταντίνου είπε ότι ήταν αρνητικά προδιατεθειμένος για τη Χ.Α. ήδη πριν καταθέσει. Ονόμαζε την ελληνική αστυνομία «τάγματα εφόδου του Κασιδιάρη» ενώ είχε κατηγορήσει και τον τότε υφυπουργό Δημ. Τάξης, Μαρκογιαννάκη, ότι εξυπηρετεί τις πολιτικές της ΧΑ, αλλά και στελέχη της τότε κυβέρνησης του Γ. Παπανδρέου ότι στηρίζουν και εκείνοι τις διώξεις εναντίον αλλοδαπών και είναι και αυτοί πράκτορες της ΧΑ.
Για τους προστατευόμενους μάρτυρες ο συνήγορος σχολιάζει ότι αντέφασκαν και δεν μπορούσαν να απαντήσουν σε βασικές ερωτήσεις όπως για τις πολιτικές θέσεις Λαγού τις οποίες δεν τις ήξεραν ούτε μπορούσαν να κατονομάσουν δράσεις στις οποίες έλαβαν μέρος.

Για τις επιμέρους πράξεις, όσον αφορά την ανάληψη της πολιτικής ευθύνης ο συνήγορος αναφέρει ότι συνηθίζονται τέτοιου είδους αναφορές στην πολιτική όπως το mea culpa του Παπανδρέου, το Βατοπέδι του Καραμανλή, οι δηλώσεις του Τσίπρα για το Μάτι. Για τη δολοφονία Φύσσα, αμφισβήτησε ότι ο μουσικός ήταν στοχοποιημένος από τη Χ.Α. λόγω των τραγουδιών του καθώς κανένα τραγούδι δεν υπάρχει που να στρέφεται εναντίον της ΧΑ και του φασισμού. Για το προσκομισθέν από την πολιτική αγωγή βίντεο του Forensic Architecture για τη δολοφονία Φύσσα, αναφέρει ότι από την κάμερα που είναι δίπλα στην τοποθεσία του συμβάντος τα δυο ζευγάρια που φαίνεται να περνούν την βιτρίνα θα αντιλαμβάνονταν ένα τέτοιο συμβάν. Ενώ τέλος σχολιάζει και την παρουσία της αστυνομίας λέγοντας ότι ένα οργανωμένο έγκλημα δεν θα μπορούσε να γίνει παρουσία της αστυνομίας.

Για το τηλέφωνο του Λαγού προς τον Πατέλη ο συνήγορος σημειώνει ότι η ίδια η συνομιλία δείχνει ότι ο Λαγός δεν ήξερε, αφού ο Λαγός ρωτάει να μάθει τι συνέβη. Για την επίθεση στον Αιγύπτιο Αμπουζίντ στην ταράτσα, αναφέρει ότι το έγγραφο από τον Ευαγγελισμό που προσκομίστηκε από την πολ. αγωγή είναι χωρίς βέβαιη χρονολογία, χωρίς αρ. πρωτοκόλλου και χωρίς σφραγίδα.
Για τα επεισόδια στο Πέραμα υπογράμμισε ότι δεν έγινε απόπειρα ανθρωποκτονίας αλλά μονάχα 1-2 ράμματα οπότε ούτε καν βλάβη της υγείας τους σοβαρή υπέστησαν οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ. Απόδειξη αυτού ότι έβγαζαν φωτογραφίες των τραυμάτων.
Τέλος ο συνήγορος αναφερόμενος στο άρ. 187 ΠΚ και τις κατηγορίες που βαρύνουν τον εντολέα του Ι. Λαγό σχετικά με εντολές που έδινε εντός της οργάνωσης, σχολιάζει ότι υπήρχε μένος για τον Λαγό γιατί τόλμησε να δημιουργήσει σωματείο.

IV. Αγόρευση συνηγόρου υπεράσπισης Αλεξιάδη

Ο συνήγορος Αλεξιάδης ξεκινά την αγόρευσή του για την υπεράσπιση των κατηγορουμένων Λαγού και Μπενέκη λέγοντας εισαγωγικά ότι η δίκη δημιουργήθηκε λόγω πολιτικών εμμονών. Έτσι οι άνθρωποι που είχαν το καθήκον ανευρέσεως της αληθείας, ξέχασαν το τεκμήριο της αθωότητας και το δικαίωμα του κατηγορουμένου. Τόνισε δε ότι ο ίδιος ανήκει στον κεντρώο χώρο. Όσον αφορά την προδικασία είπε ότι έγιναν λάθη και παραλείψεις. Για την κατηγορία της οπλοκατοχής αναφέρει ότι οι εντολείς του κλήθηκαν προς απολογία μετά την απολογία για το άρ.187, ενώ η κατηγορία της οπλοκατοχής περιλαμβανόταν στο άρ. 187. «Να κινδυνεύουν εκ νέου, όταν το ίδιο το άρ.187 έχει το αδίκημα που τους απέδωσαν;» διερωτήθηκε.

Για τα γεγονότα στην εκδήλωση της Χ.Α. στην Πάρο, ο συνήγορος λέει ότι οι αντιδράσεις του Ι. Λαγού οφείλονταν στις προκλήσεις που ελάμβανε από πλήθος εξαγριωμένων προσώπων που τους έβριζαν και από το γεγονός ότι κανείς δεν τους προστάτεψε καθώς οι αστυνομικοί κρατούσαν ουδέτερη στάση. Για τους προστατευόμενους μάρτυρες σχολιάζει ότι οι καταθέσεις τους στην προδικασία ήταν γεμάτες κενά και αντιφάσεις ενώ και οι ερωτήσεις που έγιναν από τους ανακριτές ήταν ασαφείς και αόριστες. Για τον μάρτυρα Α αναφέρει ότι μίλησε για άγνωστα όπλα ευρισκόμενα σε άγνωστες τοποθεσίες. Για την μάρτυρα Β, δεν αποδείχθηκε ότι ελάμβανε στρατιωτική εκπαίδευση αφού τελικώς είχε τοποθετηθεί στην ομάδα πρώτων βοηθειών της οργάνωσης. Για τον μάρτυρα Γ ο συνήγορος σχολιάζει ότι είχε απολυθεί από ειδικές δυνάμεις και δεν είχε ανάγκη από άλλους να τον εκπαιδεύσουν σωματικά, ενώ δεν ρωτήθηκε ποιος τον εκπαίδευε στην οργάνωση. Για τον μάρτυρα Δ που αναφέρει ότι υπήρχε γενική εντολή να τιμωρούνται οι λαθρομετανάστες και τέτοια πρακτική δεν είχε αποδοκιμαστεί, ο συνήγορος χαρακτηριστικά αναφέρει «αν δεν αποδοκιμάσεις κάποια πράξη δεν σημαίνει ότι την επιδοκιμάζεις.». Για τον μάρτυρα Ε λέει ότι δε στέκει στη λογική να σφάζει αμνοερίφια για να γνωρίζει πώς μπορεί να σφάξει άνθρωπο άμεσα. Περαιτέρω τα κατατεθειμένα από τους προστατευόμενους ότι με εντολή Πατέλη όπλα φυλάσσονταν στον Ασπρόπυργο πίσω από τις αποθήκες της εταιρείας Δρομέας, κοντά στην Αττική Οδό αλλά και στο σπίτι του επίσης ήταν αντιφατικά.
Για τον Ηλ. Σταύρου, αναφέρει ότι ήταν ο ίδιος εθνικοσοσιαλιστής.

Για την επίθεση στο ΠΑΜΕ ο συνήγορος σχολιάζει ότι νομικά χαρακτηρίστηκε λανθασμένα ως απόπειρα ανθρωποκτονίας ενώ η στιχομυθία που προηγήθηκε της επίθεσης και το γεγονός ότι υπήρχε επιλογή αποφυγής της σύγκρουσης, «δείχνει» επικίνδυνη σωματική βλάβη βάσει άρ. 309 ΠΚ.
Στο σημείο αυτό λόγω κωλύματος του γραμματέα, το δικαστήριο διέκοψε 12:03 και συνέχισε 12:43 με τον συνήγορο Αλεξιάδη να συνεχίζει την αγόρευσή του. Ο συνήγορος Αλεξιάδης αναφέρεται στον μάρτυρα Παπαγεωργίου ο οποίος κατέθεσε ότι υπήρχε απόφαση στην Τ.Ο Νοτίων προαστίων να αποφεύγεται η βία, αναιρώντας κατά τον συνήγορο την εισαγγελική πρόταση στο ότι υπήρχε καθοδήγηση για την τέλεση πράξεων βίας. Περαιτέρω, ο συνήγορος επισημαίνει ότι σύμφωνα με τον μάρτυρα, οι αναφορές στα τάγματα εφόδου είναι «αστειότητες» παρά μόνο ασφάλεια και φρουρά για την προστασία της οργάνωσης. Περαιτέρω, ο συνήγορος αναφέρει τους μάρτυρες Καραμπέρη και Διαμαντάκη όπου για τον μεν πρώτο επισημαίνει ότι έκανε λόγο για σύρραξη δύο ομάδων στην επίθεση στο ΠΑΜΕ και για τον δε Διαμαντάκη ότι κατέθεσε πως οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ τους έβριζαν χυδαία. Επιπροσθέτως, ο συνήγορος αναφέρει ότι προϊόντος του χρόνου οι καταθέσεις των θυμάτων εμπλουτίζονταν ώστε να αποδείξουν γνώση της ΧΑ για την επίθεση. Ενώ αναφορικά με τη συνομιλία Λαγού-Δεβελέκου, ο συνήγορος αναφέρει ως λογικό να μη στενοχωρηθεί ο Λαγός που τις «έφαγαν οι κομμουνιστές και όχι οι χρυσαυγίτες».

Σε σχέση με την επίθεση στους Αιγύπτιους αλιεργάτες, ο συνήγορος αναφέρει ότι το μόνο που υπάρχει στη δικογραφία ότι είναι εντολή Λαγού είναι μια αναφορά σε ένα βιντεο σε μια καφετέρια από ανθρώπους που τον έχουν καλέσει να μιλήσει και που αισθάνονται πικρία που κάποιοι που δεν είναι δηλωμένοι και δεν πληρώνουν φόρους όπως αυτοί, τους παίρνουν τη δουλειά. Επομένως είναι λογικό κατά τον συνήγορο ο Λαγός να μπει να τους πει πράγματα που θέλουν να ακούσουν. Σε ό,τι αφορά την κατηγορούμενη Μπενέκη, ο συνήγορος αναφέρει ότι ήταν η μόνη εκ των κατηγορουμένων που δεν της επιβλήθηκε κανένας περιοριστικός όρος κι ότι διώκεται για το μήνυμα προς τον Λαγό «ο άνδρακλάς μου δέρνει» ενώ επίσης έχει προξενήσει εντύπωση το γεγονός ότι κρατούσε όπλο στον αέρα ούσα η ίδια κόρη και αδελφή αστυνομικών. Επίσης, ο συνήγορος αποδέχεται ότι η Μπενέκη έκανε λόγους μίσους αλλά επειδή ήταν ερωτευμένη, 24 χρονών τότε σύντροφος βουλευτή 40 χρονών και θα έκανε ό,τι της έλεγε.

Για το αρ.187 ΠΚ, ο συνήγορος υποστηρίζει ότι χρειάζεται υποταγή της βούλησης των μελών στη βούληση της ολότητας και ότι εγκληματική οργάνωση που δεν έχει σκοπό τον προσπορισμό οικονομικού οφέλους δεν υπάρχει. Η ιδεολογική κατήχηση και τα ναζιστικά σύμβολα όσο απεχθή και αν είναι, κατά τον συνήγορο, δε συνιστούν ποινική εμπλοκή. Επίσης δε βρέθηκαν τα οπλοστάσια που περιγράφονται στο βούλευμα ενώ στην κατοχή του Λαγού βρέθηκαν κάποια βεγγαλικά και σφαίρες. Ο ίδιος μάλιστα ο Λαγός το μόνο λάθος που παραδέχθηκε ενώπιον των ειδικών εφετών ανακριτριών είναι ότι ενώ είχε πολλούς πολιτικούς αντιπάλους και πάντα έμπαινε μπροστά, δεν είχε βγάλει άδεια για τα όπλα.

Περαιτέρω, ο συνήγορος υποστηρίζει ότι ό,τι έχει γραφτεί κατά το παραπεμπτικό βούλευμα όχι μόνο δεν ευσταθεί αλλά έχει αποδειχθεί ότι ούτε υπήρχαν τάγματα εφόδου ούτε πήγαινε κανείς με δολοφονικές διαθέσεις αλλά οι αντιφάσεις που υπάρχουν στις καταθέσεις των ίδιων των μαρτύρων, που κατά τον συνήγορο, όποιος δε λέει την αλήθεια πέφτει πολύ εύκολα, είναι αντιφάσεις που σε οποιοδήποτε δικαστήριο είναι βασικές και ο μόνος τρόπος για να απαλλαγεί οποιοσδήποτε κατηγορούμενος σε οποιαδήποτε υπόθεση, λόγω αμφιβολιών. Ακόμη, ο συνήγορος σχολιάζει ότι υπήρξε σωρεία ψευδομαρτύρων για τους οποίους θα έπρεπε να έχει διαταχθεί η κράτηση και αντ’ αυτού βασανίστηκαν άνθρωποι που δεν έχουν διαπράξει κάτι, όπως είναι η κατηγορούμενη Μπενέκη η οποία δε μπορεί να πάει σε άλλο κόμμα και φοβάται να πει πού δουλεύει και φυσικά δε φοβάται τη ΧΑ. Επίσης, ο συνήγορος αναπαράγει την άποψη του κου Ντογιάκου ότι για δύο κατηγορουμένους, το γεγονός ότι βρέθηκε υλικό και αφίσες της ΧΑ σπίτι τους, δεν τους καθιστά ανευ ετέρου άμεσα εμπλεκόμενους καθώς θα μπορούσαν να είναι και απλοί υποστηρικτές.
Τέλος, ο συνήγορος ζητά την απαλλαγή των δύο εντολέων του.

Στο σημείο αυτό, το Δικαστήριο διέκοψε για την 17/7/2020 στην αίθουσα τελετών του Εφετείου Αθηνών.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΙΣ

Search
ΑΡΧΕΙΟ