Ημέρα 422: Συνήγορος Γ. Ρουπακιά: «Που είναι αυτό το κίνητρο; επί 5 χρόνια το ψάχνουμε»

422η Συνεδρίαση, Αίθουσα τελετών Εφετείου Αθηνών, 26/02/2020

I.Πρόσβαση στο δικαστήριο

Εξακολουθεί να υπάρχει η δυνατότητα πρόσβασης και παρακολούθησης της δίκης, με επίδειξη και παρακράτηση της αστυνομικής ταυτότητας, μέχρι τη συμπλήρωση των θέσεων του κοινού στην αίθουσα του ακροατηρίου. Υπήρχε ελάχιστη παρουσία δημοσιογράφων και κοινού.

II.Παρουσία των κατηγορουμένων

Δεν υπήρχε κανένας αυτοπροσώπως παρών κατηγορούμενος.

ΙΙΙ. Αγορεύσεις συνηγόρων υπεράσπισης για την υπόθεση ανθρωποκτονίας Π. Φύσσα

Α. Αγόρευση συνηγόρου Β. Οπλαντζάκη

Ο συνήγορος Οπλαντζάκης συνεχίζοντας την αγόρευση του για τον κατηγορούμενο Γ. Ρουπακιά και επικαλούμενος την ιατροδικαστική έκθεση που περιγράφει «τραύμα δια νύσσον και τέμνον όργανο» τόνισε ότι πουθενά δεν αναφέρεται χτύπημα rotation όπως κατάθεσε ο μάρτυρας Χατζησταμάτης χαρακτηρίζοντας τον τελευταίο αναξιόπιστο. Κατά το συνήγορο το πρώτο χτύπημα είναι αυτό στο μηρό σε περιοχή που η πλήξις δεν είναι συνυφασμένη με την ανθρώπινη ζωή, και όχι στην καρδιά. Δεδομένης της διαφοράς ύψους του Ρουπακιά με τον Π.Φύσσα περιέγραψε γλαφυρά επιχειρώντας αναπαράσταση ότι ο Γ.Ρουπακιάς είχε σκύψει και τον χτυπούσε ενώ τα δύο επόμενα χτυπήματα είναι τα θανατηφόρα. Ο ίδιος μέχρι σήμερα ανέφερε ότι δεν έχει μπορέσει να αντιληφθεί τι έχει γίνει αν και έχει εντρυφήσει στην υπόθεση όπως και ότι πιστεύει ότι δεν υπάρχει άνθρωπος που να ξέρει ακριβώς τι έχει γίνει.

Στη συνέχεια αντιτάχθηκε στην πρόταση της εισαγγελέως αναφορικά με την τέλεση ανθρωποκτονία σε ήρεμη ψυχική κατάσταση ενώ τόνισε ότι αν δεν έπαιρνε μήνυμα ο Γ.Ρουπακιάς θα μπορούσε να μην ήταν εκεί και πως εκείνο το βράδυ θα μπορούσε να είναι νεκρός οποιοσδήποτε «Μήπως τελικά ήταν μια άτυχη πράξη, άτυχη στιγμή αυτή η ενέργεια;» διερωτήθηκε.

Σε επόμενο σημείο τόνισε πως παρέλασαν πολλοί μάρτυρες, αλλά ουδείς μίλησε για πραγματικά περιστατικά, και οι μάρτυρες είναι αυτοί που έχουν ευθύνη καθυστερήσεως και όχι οι συνήγοροι όπως ειπώθηκε από την αντίδικο πλευρά. Μεταξύ αυτών καταφέρθηκε εναντίον των μαρτύρων Β.Κατριβάνου και Ν.Αλιβιζάτου και των δημοσιογράφων Γ.Μπασκάκη και Δημήτρη Ψαρρά λέγοντας για τους τελευταίους ειδικότερα ότι παραβίασαν τόσο το τεκμήριο αθωότητας όσο και το καθήκον δεοντολογίας που τους επιβάλλεται.

Σχετικά με την κατηγορία της ε.ο ισχυρίστηκε ότι δεν προκύπτει ότι η ΧΑ έχει τα στοιχεία εγκληματικής οργάνωσης ούτε κατ΄ουσίαν ούτε τύποις. Αναφέρθηκε διεξοδικά στις αγορεύσεις των συνηγόρων πολιτικής αγωγής επιχειρώντας την αντίκρουση τους. «Είναι υποχρέωση των συνηγόρων υπερασπίσεως να ακούει τους συναδέλφους ΠΑ και ο ομιλών το έκανε με θρησκευτική ευλάβεια. Να ξεκινήσω με την κα Παπαδοπούλου που κατέληξε στο συμπέρασμα ότι είναι οργανωμένη επίθεση. Ούτε οι φίλοι του το είπαν αυτό. Οι φίλοι του Φύσσα που άφησαν τους φίλους του και έφυγαν αισθάνονται ενοχές; και βέβαια. Εμείς τους είδαμε εδώ είναι ψηλά λεβεντόπαιδα μήπως αυτά που είπαν πηγάζουν από αίσθηση ευθύνης και ενοχής;[…] Η κα Παπαδοπούλου είπε ότι η ΧΑ διεκδικούσε το ζωτικό της χώρο στο πεζοδρόμιο, Αυτό δε μπορεί να ευσταθήσει. Ζωτικός χώρος της ΧΑ είναι η κοινωνία και τα προβλήματα των πολιτών.» Στη συνέχεια επικαλέστηκε την αγόρευση του συνηγόρου Κ.Σκαρμέα: «Επίσης ο κ. Σκαρμέας αναφέρθηκε στο modus operandi […] Γιατί να υπάρχει ένα τέτοιο mondus operandi ώστε να αναγκάζεται μετά να διαψεύδει η ηγεσία; αφού η ηγεσία έδινε εντολές. Και να πω και κάτι άλλο: ποιο το κέρδος της ΧΑ; […] ο Έλληνας ψηφοφόρος δε νομίζω ότι μπορεί να έχει σαν κριτήριο την ωμή βία. Και εύλογα η κα εισαγγελέας διερωτήθηκε τι θα ωφελείτο η ΧΑ. Αλλά η αντίδικος πλευρά προτάσσει το ιδεολογικό». Και κατόπιν στο συνήγορο Θ. Καμπαγιάννη :«και επειδή αναφέρθηκε από τον κ.Καμπαγιάννη για τις μέλισσες κάτι. Καταδεικνύεται ότι καθόλου αξιόπιστες δεν είναι οι μέλισσες. Ο δικαστής δε μπορεί να είναι ούτε με τις μέλισσες ούτε με τους λύκους» Ολοκλήρωσε την αγόρευσή του ως εξής: «Η απόφαση αφορά προσωπικά τον καθένας από σας. Εσείς κα πρόεδρε απευθύνομαι σε εσάς προσωπικά είστε απόλυτα πεπεισμένη; εσείς κα σύνεδρε; Εσείς ; εμείς οι συνήγοροι είμαστε μάρτυρες και μύστες της αλήθειας η απόφαση είναι δική σας».

B. Αγόρευση συνηγόρου Γ. Ρουμπέκα

O συνήγορος Ρουμπέκας ξεκίνησε την αγόρευση του για τον εντολέα του κατηγορούμενο Γ. Ρουπακιά αναφερόμενος στις κινήσεις του τελευταίου, τονίζοντας ότι δεν έλαβε το SMS και ότι η πρώτη συνάντηση και συνομιλία Π.Φύσσα-Γ.Ρουπακιά έλαβε χώρα στη συμβολή των οδών Τσαλδάρη και Κεφαλληνίας, επικαλούμενος ως προς αυτό τις καταθέσεις των μαρτύρων φίλων του Π.Φύσσα. Η συνομιλία αυτή δείχνει κατά το συνήγορο ότι ούτε τον ήξερε ούτε ότι είχε λάβει ήδη απόφαση ανθρωποκτονίας γιατί δεν θα είχε λόγο να περιμένει να τον θανατώσει αργότερα.

Υπογράμμισε ακόμα ότι ο Γ.Ρουπακιάς πάρκαρε κανονικά επί της Τσαλδάρη 62 διερωτώμενος «θα ένοιαζε τον Ρουπακιά να παρκάρει κανονικά αν στόχος του ήταν να βγει να μαχαιρώσει;» Επικαλούμενος τις καταθέσεις των αστυνομικών Λεγάτου, Ρώτα, Τσολακίδη, Δεληγιάννη όπως και του μάρτυρα Χατζηευστρατίου μίλησε για «πανθομολογούμενη ανταλλαγή χτυπημάτων προ της ανθρωποκτονίας» Η συμπεριφορά του Γ.Ρουπακιά καλύπτεται σύμφωνα με το συνήγορο από άμυνα, χωρίς να βρίσκεται σε ήρεμη ψυχική κατάσταση: «βλέπει να του επιτίθεται ένας άνθρωπος ψηλότερος, νεότερος και δυνατότερος, ένα θηρίο, ευρισκόμενος περιορισμένος εντός του αυτοκινήτου και με τα παράθυρα ανοιχτά. Και εδώ λοιπόν λέμε: είχε πρόθεση; κατά την υπεράσπιση δεν είχε.

Βλέποντας τον Φύσσα να κινείται εναντίον του δεν είχε άλλη επιλογή από το να βγει από την ευάλωτη θέση εντός του αυτοκινήτου του και να αμυνθεί» Ο συνήγορος σημείωσε ως προς τις κινήσεις του Γ. Ρουπακιά, ότι ο τελευταίος δεν είχε επιλογή να φύγει καθώς ο χρόνος που θα απαιτείτο να εκκινήσει ξανά το αυτοκίνητο του και να ξεπαρκάρει και η υψηλή πιθανότητα σύγκρουσης με ένα διερχόμενο δε θα μπορούσαν να του δώσουν αυτή τη δυνατότητα «Ήταν η αυτόματη επιλογή του πανικόβλητος άνοιξε την πόρτα με το αριστερό χέρι του ενώ έβαλε το δεξί χέρι και πήρε το μικρό μαχαίρι που χρησιμοποιούσε για να κόβει τα τσέρκια από τα ψάρια». Ειδικότερα για το είδος του μαχαιριού μίλησε για την ύπαρξη σουγιά αντί χαρτοκόπτη και απαντώντας όπως είπε σε ερώτημα που έχει τεθεί από την έδρα εξήγησε ότι τα τσέρκια είναι σφιχτά είναι πλαστικά και ένας ας χαρτοκόπτης σπάει «άρα είναι πειστικός ο ισχυρισμός ότι πράγματι αυτός ο σουγιάς ήταν εκεί για να τον βοηθάει στην καθημερινή δραστηριότητα του να κόβει τα τσέρκια από τις ψαροκασέλες. Έτσι κάνουν όλοι, και ένας χτίστης αν βρεθεί σε αυτή τη θέση που βρέθηκε ο Ρουπακιάς θα πάρει το σφυρί και θα το κάνει φονικό αντικείμενο. Δε σημαίνει ότι το πήρε γι’ αυτό το λόγο».

Στη συνέχεια μιλώντας για συμπλοκή περιέγραψε αναλυτικά την «αμυντική στάση» όπως τη χαρακτήρισε που έλαβε ο κατηγορούμενος: «[…]Ενστικτωδώς τότε σκυμμένος καθώς ήταν δεχόμενος χτυπήματα που ήταν ακριβώς μπροστά απασφάλισε το μαχαίρι και τον έπληξε σε μη ευπαθές σημείο εκεί που έφτανε, μέσα στον πανικό του θα τον έπληττε όσες φορές χρειαζόταν στο μηρό. Ο Φύσσας όμως έσκυψε και ενώ στόχος και πρόθεση του ήταν να προκαλέσει σωματική βλάβη στο Φύσσα ώστε να νιώσει πόνο και να απομακρυνθεί, έσκυψε λοιπόν και αντί να απομακρυνθεί είχε ως τραγική συνέπεια οι δύο επόμενες μαχαιριές να τον πλήξουν στην καρδιά» Ο συνήγορος έδωσε έμφαση στη χρονική αλληλουχία των πληγμάτων που απέφερε ο Ρουπακιάς στον Φύσσα προς επίρρωση του ισχυρισμού του περί κατάστασης άμυνας και έλλειψης ανθρωποκτόνου δόλου, την οποία όπως σημείωσε αποκαλύπτει πειστικά η λογική αν και δεν αναφέρεται πουθενά στην έκθεση νεκροψίας: «Όντας σκυμμένος δε θα είχε την δυνατότητα να φτάσει στο ύψος του στήθους του, πρακτικά έπρεπε ο Φύσσας να χαμηλώσει τον κορμό του πράγμα που έγινε μετά το χτύπημα στο μηρό. Αν ήθελε υποτεθεί ότι προηγήθηκαν τα δυο χτυπήματα θα ήταν παράλογο να καταφέρει και τρίτη μαχαιριά στο μηρό ενώ τον είχε ήδη πλήξει θανάσιμα».

Πρόβαλε το αίτημα μεταβολής της κατηγορίας από ανθρωποκτονία εκ προθέσεως σε θανατηφόρα σωματική βλάβη κατ’ άρθρο 311ΠΚ. Τονίζοντας το γεγονός ότι Π. Φύσσας – Γ. Ρουπακιάς δε γνωρίζονταν και συντασσόμενος με την εισαγγελική πρόταση ως προς την απουσία οφέλους από την ανθρωποκτονία αλλά τουναντίον ανυπολόγιστης ζημίας διερωτήθηκε: «Που είναι αυτό το κίνητρο; επί 5 χρόνια το ψάχνουμε.Οι δικαστές του συμβουλίου που συνέταξαν το βούλευμα γνωρίζοντας ότι πρέπει να αναφέρουν ένα κίνητρο συνδέουν την εκ προθέσεως ανθρωποκτονία του Ρουπακιά με μια συνδυασμένη δράση της ΧΑ ότι ο Φύσσας ήταν αντιφρονούντας και ως εκ τούτου στοχοποιημένος. Εδώ όμως κατεδείχθει όπως πολύ ωραία είπε η κα εισαγγελέας ότι δεν υπάρχει καμία στοχοποίηση. Παρ’ότι το κίνητρο που διαβάζουμε στο βούλευμα δεν υπάρχει όπως είπε η κα εισαγγελέας, έρχεται η κα εισαγγελέας και λέει ότι ο Ρουπακιάς αποφάσισε να τελέσει το έγκλημα με δόλο και σε ήρεμη ψυχική κατάσταση».

Ο συνήγορος αναλύοντας τις συνθήκες τέλεσης κατέληξε ότι η μόνη λογική παραδοχή που δεν αφήνει κανένα λογικό κενό και συνδέει αρμονικά τους κρίκους είναι αυτή της εκ προθέσεως σωματικής βλάβης που καλύπτεται από άμυνα και της εξ αμελείας πρόκλησης θανατηφόρου αποτελέσματος λόγω της αλλαγής στάσης. Κατά το συνήγορο συγκεκριμένα, ο Ρουπακιάς αν ήθελε να θανατώσει τον Φύσσα δε θα χρησιμοποιούσε μαχαίρι που απαιτεί εγγύτητα και σωματική επαφή αλλά πυροβόλο όπλο, δε θα οδηγούσε ο ίδιος το αυτοκίνητο, δε θα στάθμευε το αυτοκίνητο του αντίθετα στο ρεύμα, δε θα χρησιμοποιούσε καν αυτοκίνητο αλλά δίκυκλο, δε θα ρίσκαρε να χτυπήσει τον Φύσσα πρώτα στο μηρό, δε θα έκανε τίποτα αφήνοντας ακάλυπτα τα χαρακτηριστικά του, δε θα επέλεγε την εκτέλεση σε χρόνο που υπάρχει κυκλοφορία, δε θα την τελούσε παρουσία του μισού ΑΤ Πειραιά και Νίκαιας.

Ο συνήγορος συμπερασματικά σημείωσε:

«Εάν δεχτείτε την πρόταση της κα εισαγγελέα και του βουλεύματος ότι είχε πρόθεση πρέπει να αγνοήσετε τις παραπάνω συνθήκες που ανέλυσα. Αν δεν τα αγνοήσετε πρέπει να τον κρίνετε ως ηλίθιο και ακαταλόγιστο. Αν πάλι δεν τον κρίνετε ως ακαταλόγιστο βάσει 34 ΠΚ που αποφάσισε να τελέσει κάτι τέτοιο με τόσους αστυνομικούς τότε πρέπει να δεχτείτε τον βρασμό ψυχικής ορμής. Συνεπώς η εκ προθέσεως παραδοχή χωράει ή με το 34ΠΚ ή με το 299 παρ.2 περί βρασμού. Εάν παρά τα στοιχεία της δικογραφίας δεν δεχτείτε την άμυνα ή τη σωματική βλάβη πρέπει να απαντήσετε στα εξής:
-Ποιο ήταν το κίνητρο;
-Για ποιο λόγο μετεστράφη ξαφνικά η συμπεριφορά του προς το Φύσσα;
-Πως δικαιολογείται το πλήγμα του Ρουπακιά στην εξωτερική μηριαία χώρα ;
-Πως ήταν δυνατόν ο Ρουπακιάς να αποφασίσει σε ήρεμη ψυχική κατάσταση αφού η διαφυγή του ήταν αδύνατη και η σύλληψη του αναμενόμενη και βέβαιη;»

Ολοκλήρωσε κάνοντας επίσης μια σύντομη αναφορά στην εντολέα του κατηγορουμένη Μ. Μικελάτου που κατηγορείται για ψευδορκία, λέγοντας ότι επειδή το εν λόγω πρώην 224άρθρο του ΠΚ καταργήθηκε χωρίς να αντικατασταθεί με νέα διάταξη, πρέπει να παυθεί η ποινική δίωξη, ζητώντας την απαλλαγή της.

Στο σημείο αυτό το δικαστήριο διέκοψε για την Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου 2020 στην Αίθουσα Τελετών του Εφετείου Αθηνών όπου η διαδικασία θα συνεχιστεί με τις αγορεύσεις των συνηγόρων υπεράσπισης.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΙΣ

ΑΡΧΕΙΟ