139η Συνεδρίαση, Αίθουσα Τελετών Εφετείου Αθηνών, 16.3.2017
Ι. Πρόσβαση στο δικαστήριο
Εξακολουθεί να υπάρχει η δυνατότητα πρόσβασης και παρακολούθησης τη δίκης από το κοινό, με επίδειξη και παρακράτηση της αστυνομικής ταυτότητας. Υπήρχε παρουσία δημοσιογράφων, μικρή παρουσία κοινού και μεγάλη παρουσία της αστυνομίας.
II. Παρουσία των κατηγορουμένων
Αυτοπροσώπως παρών κατά τη διαδικασία δεν ήταν κανένας κατηγορούμενος.
III. Κατάθεση του μάρτυρα Mazhar Iqbal
Α. Εξέταση από το Δικαστήριο
Ερωτηθείς από την Πρόεδρο, ο μάρτυρας κατέθεσε ότι βρίσκεται στην Ελλάδα από το 2011 και συγκεκριμένα, συνεχόμενα από τότε, στο χωριό Βαϊνιά Ιεράπετρας. Απασχολείται στα θερμοκήπια και μένει σε σπίτι στο συγκεκριμένο χωριό, το οποίο έχει νοικιάσει ο αδελφός του. Κάποιο βράδυ το 2013, περίπου στις 20.00-20:30 ήταν με το φίλο και συγκάτοικό του Ali Laqat και πλησίαζαν προς την είσοδο του σπιτιού τους. Ο ίδιος και ο Ali Laqat έφτασαν μέχρι απόσταση 2-3 μέτρων, χωρίς προηγουμένως να έχουν προσέξει κάτι, καθώς το σπίτι είναι ημιυπόγειο. Τότε πρόσεξαν ότι περίπου 10-12 άτομα χτυπούσαν τον αδελφό του με καδρόνια. Άκουγαν φωνές και ξαφνικά τα παραπάνω άτομα επιτέθηκαν και σε αυτούς. Ο ίδιος χτυπήθηκε στο κεφάλι, χωρίς να μπορεί να προσδιορίσει αν χτυπήθηκε με ξύλο ή σίδερο. Πέρα από τον ίδιο και τον αδελφό του, χτύπησαν και τον Ali Laqat. Και οι τρεις διακομίσθηκαν στο νοσοκομείο. Στον ίδιο έγιναν ράμματα στο κεφάλι, ενώ οι άλλοι δυο δεν είχαν κάτι σοβαρό. Τελικά νοσηλεύτηκαν μια βραδιά και την επόμενη βγήκαν από το νοσοκομείο. Ο μάρτυρας δεν είχε ξαναδεί τα άτομα που τους επιτέθηκαν. Η αστυνομία τους κατάλαβε, από το σπασμένο τζάμι ενός αυτοκινήτου με το οποίο είχαν έρθει στο χωριό.
Κάποιο καιρό πριν από το περιστατικό αυτό, είχε προηγηθεί και άλλη επίθεση, με βόμβες μολότοφ. Ενώ βρισκόταν στο σπίτι, άγνωστοι είχαν πετάξει μπουκάλια στο σπίτι. Ένα από αυτά έσπασε και το άκουσε με τους συγκατοίκους του και βγήκαν έξω να δουν τι ήταν. Είδαν κάποιες μοτοσικλέτες να φεύγουν και μια μικρή φωτιά που είχε προκληθεί, την οποία έσβησαν. Ωστόσο δεν κατήγγειλαν το περιστατικό στην αστυνομία, γιατί δεν είχαν νόμιμα χαρτιά και φοβόντουσαν. Ο μάρτυρας και οι ομοεθνείς του (Πακιστανοί) συζήτησαν το όλο θέμα και κατέληξαν στο ότι πρέπει να προσέχουν, ότι στην Αθήνα όταν βλέπουν έναν Πακιστανό οι χρυσαυγίτες τον χτυπάνε.
Β. Εξέταση από τους συνηγόρους πολιτικής αγωγής
Ο μάρτυρας ερωτήθηκε κατά σειρά από τους συνηγόρους πολιτικής αγωγής Καμπαγιάννη, Ζώτο, Μαλαγάρη και Τζέλλη.
Όπως ο μάρτυρας επισήμανε, δεν είχε καμία προσωπική ή οικονομική διαφορά με τα αφεντικά ή άλλα άτομα στο χωριό. Κατοικεί σε κατοικία εκμισθωμένη από τον κ. Μπιλάλη, τον οποίο χαρακτήρισε πολύ καλό. Με δεδομένο ότι είχε ακούσει ότι στην Αθήνα η Χ.Α. χτυπούσε τους Πακιστανούς, αυτός και οι ομοεθνείς του θεωρούν ότι μόνο χρυσαυγίτες μπορεί να είναι αυτοί που τους επιτέθηκαν, πράγμα που επιβεβαιώθηκε στη συνέχεια από την αστυνομία.
Όπως ο μάρτυρας κατέθεσε, το σπίτι στο οποίο μένει είναι 5’-6’ έξω από το χωριό, και αυτοί που επιτέθηκαν σ’ αυτόν και τους ομοεθνείς του δεν κατοικούν στο χωριό. Ερωτηθείς από τον συνήγορο Στρατή για τα κίνητρα της επίθεσης, ο μάρτυρας απάντησε «αυτοί να ρωτηθούν γιατί μας χτύπησαν».
Γ. Εξέταση από τους συνηγόρους πολιτικής αγωγής
Ο μάρτυρας ερωτήθηκε κατά σειρά από τους συνηγόρους Μπούνα, Σπυρόπουλο, Οπλαντζάκη, Τσάγκα, Παπαδέλλη, Γ. Μιχαλόλια και Αλεξιάδη.
Ο μάρτυρας κατέθεσε ότι στο χωριό ζουν 80-100 Πακιστανοί. Η ζωή τους είναι «σπίτι-δουλειά, δουλειά-σπίτι» και δεν έχουν διαφορές μεταξύ τους. Επισήμανε δε ότι φοβάται μην τον χτυπήσουν ξανά. Πάντως μετά το τελευταίο περιστατικό δεν έχει δεχθεί άλλη επίθεση, τόσο αυτός όσο και άλλοι ομοεθνείς του που ζουν στο χωριό.
Ο μάρτυρας τόνισε ότι δεν είχε ξαναδεί κανέναν από τους επιτιθέντες, ούτε πριν ούτε μετά την επίθεση, και ότι δε συγκράτησε χαρακτηριστικά, μόνο ότι ήταν μαυροντυμένοι. Σε κάθε περίπτωση ο ίδιος ήταν ζαλισμένος από τον τραυματισμό του και δε συγκράτησε πολλά από το περιστατικό. Ερωτηθείς, εξήγησε ότι υπάρχουν δυο δρόμοι για να φτάσει κανείς στο σπίτι στο οποίο κατοικεί, είτε περνώντας από το ελαιοτριβείο, είτε από την άλλη μεριά.
Ο συνήγορος Οπλαντζάκης επισήμανε ότι ο μάρτυρας είχε εξεταστεί προανακριτικά την 13.2.2013 χωρίς την συνδρομή διερμηνέα, ωστόσο στη συνέχεια διαπιστώθηκε από τον συνήγορο Γ. Μιχαλόλια ότι αυτό δεν ισχύει.
IV. Κατάθεση του μάρτυρα Πέτρου Καπούα
Α. Εξέταση από το Δικαστήριο
Ο μάρτυρας είναι υπεύθυνος σε ελαιοτριβείο συνεταιρισμού στο παραπάνω χωριό. Εντούτοις μένει σε άλλο χωριό, στην Παχιά Άμμο. Όπως κατέθεσε, στην περιοχή κατοικούν πολλοί Πακιστανοί και το 95% των ξένων στο χωριό είναι Πακιστανοί. Πρόκειται για μόνιμους εργάτες στα θερμοκήπια. Ωστόσο στο ελαιοτριβείο δεν απασχολούν ξένους, μόνο Έλληνες.
Την ημέρα της επίθεσης εργαζόταν στο ελαιοτριβείο, όπου ήρθαν δυο γεροδεμένοι τύποι. Ήταν ντυμένοι με μαύρα ρούχα (τα οποία δεν έγραφαν Χ.Α.) και ξυρισμένοι – πάντως δεν επρόκειτο για «μαυροπουκαμισάδες». Ο πιο ψηλός από αυτούς τον ρώτησε αν απασχολούν Πακιστανούς στο ελαιοτριβείο και του απάντησε αρνητικά. Κάθισαν στο ελαιοτριβείο περίπου 1’ και μετά έφυγαν. Ο μάρτυρας συνέχισε τη δουλειά του και μετά από λίγο (περί τα 10’) πληροφορήθηκε ότι είχε έρθει ασθενοφόρο για τους Πακιστανούς, επειδή ήταν τραυματισμένοι. Δεν υπάρχει οπτική επαφή μεταξύ του ελαιοτριβείου και του σπιτιού όπου μένουν οι Πακιστανοί. Μετά από λίγο ήρθε στο ελαιοτριβείο η αστυνομία – την οποία κάλεσε ο μάρτυρας Μπιλάλης από το ελαιοτριβείο –, η οποία μεταξύ άλλων ενεργειών πήρε το σύστημα καταγραφής της κάμερας που υπήρχε στον εξωτερικό χώρο. Ο μάρτυρας κατέθεσε ότι τα άτομα που είδε δεν ήταν από τα μέρη εκείνα και δεν τα είχε ξαναδεί. Έχει ακούσει ότι ένας δάσκαλος του χωριού, ο Πετράκης, τον οποίο είχε και ο ίδιος δάσκαλο, ήταν ο εγκέφαλος του εγχειρήματος και ο αρχηγός της οργάνωσης στην περιοχή.
Ο μάρτυρας σημείωσε ότι έγιναν κάποιες φθορές στο σπίτι των Πακιστανών, οι οποίες πρέπει να αποκαταστάθηκαν εύκολα. Ήταν δε κάθετος ότι κανείς δεν ήρθε να ζητήσει λάδι από το ελαιοτριβείο.
Β. Εξέταση από τους συνηγόρους πολιτικής αγωγής
Ο μάρτυρας ερωτήθηκε κατά σειρά από τους συνηγόρους Καμπαγιάννη, Ζώτο, Παπαδάκη, Μαλαγάρη, Αντανασιώτη, Παπαδοπούλου, Τομπατζόγλου και Τζέλλη.
Ο μάρτυρας κατέθεσε ότι η ομάδα πρέπει να ανερχόταν σε 10 άτομα περίπου, ωστόσο εντός του ελαιοτριβείου είχαν έρθει οι δυο που προανέφερε. Συσχέτισε δε την παρουσία των ατόμων αυτών με την επίθεση στους Πακιστανούς, αλλά ο ίδιος δεν έχει στοιχεία να συνεισφέρει επ’ αυτού. Σημείωσε δε ότι οι δυο που είχαν έρθει και είχαν ρωτήσει αν απασχολεί Πακιστανούς, στη συνέχεια κοιτούσαν διερευνητικά τον χώρο μήπως υπήρχαν τέτοιοι. Πάντως του ιδίου δεν πήγε ο νους του σε κάτι.
Ερωτηθείς από τον συνήγορο Ζώτο, ο μάρτυρας σημείωσε ότι αν θέλει κάποιος να επιτεθεί στους Πακιστανούς που ζούσαν στο εν λόγω σπίτι, θα πρέπει να έχει δεχθεί σχετικές οδηγίες, καθώς είναι πολύ δύσκολο να δει το σπίτι, γιατί είναι ημιυπόγειο. Ερωτηθείς δε από τον συνήγορο Παπαδάκη, ο μάρτυρας κατέθεσε ότι οι ντόπιοι συνέδεσαν την επίθεση με τη Χ.Α., γιατί οι ίδιοι είναι φιλήσυχοι και δεν τσακώνονται, ενώ οι χρυσαυγίτες είναι αυτοί που συνήθως δεν τα πάνε καλά με τους αλλοδαπούς. Ερωτηθείς δε για το κίνητρο της επίθεσης, είπε ότι «αν δεν έχεις πρόβλημα με κάποιον δεν τον δέρνεις. Εκτός και αν σου έχουν κάνει πλύση εγκεφάλου».
Αναφορικά με τη δράση της Χ.Α., ο μάρτυρας κατέθεσε ότι «όπου πάνε παίζουν ξύλο, δέρνουν τους αλλοδαπούς. Τρομοκρατία. Έτσι δεν είναι όταν δέρνεις κάποιον και φοβάται;»
Γ. Εξέταση από τους συνηγόρους υπεράσπισης
Ο μάρτυρας ερωτήθηκε κατά σειρά από τους συνηγόρους υπεράσπισης Σπυρόπουλο, Μπούνα, Οπλαντζάκη, Τσάγκα, Παπαδέλλη, Τσεμπετζή, Γ. Μιχαλόλια και Ρουσσόπουλο.
Ο μάρτυρας τόνισε ότι δεν είδε τον Πετράκη μεταξύ των 10 ατόμων που είχε δει. Οι δε Ψυλλάκης και Δασκαλάκης σίγουρα δεν ήταν τα δυο άτομα που τον ρώτησαν (κατά τα προαναφερθέντα). Ο μάρτυρας υπολόγισε τους αλλοδαπούς στην εν γένει περιοχή σε ποσοστό 10%. Σημείωσε ότι άλλα τέτοια περιστατικά δεν έχει υπόψη του, αναφέροντας και ότι «Παλιά είχαμε μόνο Αλβανούς, όταν ήρθαν οι Βούλγαροι μάλωναν μεταξύ τους, κλωτσιές-μπουνιές. Τώρα για τους Πακιστανούς όχι, δεν έχω ακούσει να έχουν διαφορές». Ερωτηθείς από τον συνήγορο Τσάγκα αν σε δελτία ειδήσεων βγάζουν εκπροσώπους της Χ.Α., ο μάρτυρας απάντησε «Όχι, δεν βλέπω την Χ.Α. Μόνο μια φορά θυμάμαι σε εκπομπή του Παπαδάκη τον Κασιδιάρη να σκάει μπάτσο στην Κανέλλη».
Κατάθεση του μάρτυρα Ανδρέα Μπιλάλη
Α. Εξέταση από το Δικαστήριο
Ο μάρτυρας κατέθεσε ότι μένει στο χωριό τα τελευταία 15 χρόνια. Είναι μηχανικός και τα τελευταία 17 χρόνια ασχολείται ειδικά με τα ελαιουργεία, όντας υπεύθυνος για τα δυο συνεταιριστικά ελαιουργεία της Βαїνιάς και του Κεντριού. Πέρα από το ελαιουργείο, κάπου 200 μέτρα έξω από το χωριό, έχει την κυριότητα δυο στρεμμάτων, στα οποία βρίσκεται σπίτι με δυο ημιυπόγειες γκαρσονιέρες, τις οποίες νοικιάζει τα τελευταία 10 χρόνια σε Πακιστανούς. Όπως είπε, η Βαїνιά έχει περίπου 130 κατοίκους και οι Πακιστανοί είναι σχεδόν άλλοι τόσοι.
Την 13.2.2013 ο μάρτυρας είδε μαζεμένα 10 άτομα και του δημιουργήθηκε μεγάλη ανησυχία. Και αυτό διότι δυο φορές συνεχόμενα, πριν το Φεβρουάριο, χωρίς να έχει προηγηθεί κάτι, είχαν ρίξει μολότοφ στους Πακιστανούς στους οποίους νοικιάζει το σπίτι του. Είχε δει το σπίτι μετά την πρώτη επίθεση και τα ίχνη που άφησε (στον τοίχο του οικήματος, καθώς και κομμάτια μπουκαλιού, φυτίλι, εξωτερικά από την αλουμινένια πόρτα ίχνη καμένου). Όπως είπε, τη φωτιά την είχαν σβήσει οι ίδιοι οι Πακιστανοί. Τόνισε ότι δεν είχαν καμία διαφορά με κανέναν. Και ότι έκτοτε «φοβόντουσαν την Χ.Α. Ανέφεραν τη λέξη όχι σπαστά, όπως συνήθως, αλλά με εξαιρετική καθαρότητα, πράγμα που του δημιούργησε την εντύπωση ότι την ήξεραν καλά, τη συζητούσαν συχνά.». Στο χωριό η Χ.Α. δεν είχε παρουσία, ωστόσο στην Ιεράπετρα –που βρίσκεται πολύ κοντά, σε απόσταση μόλις 3 χλμ.– από το 2012-2013 υπήρχαν γραφεία της. Τα μέλη της «έκαναν παρελάσεις με παραγγέλματα μέσα στην Ιεράπετρα, έβγαζαν λόγους, χτυπούσαν τα πόδια».
Ο μάρτυρας εξήγησε ότι στην περιοχή οι άνθρωποι είναι πολύ φιλήσυχοι και ότι, τις δυο φορές που πραγματοποιήθηκαν οι ρίψεις μολότοφ, δεν είχε πληροφορηθεί η αστυνομία, καθώς οι Πακιστανοί δεν είχαν νόμιμα έγγραφα διαμονής και φοβόντουσαν να κινήσουν οποιαδήποτε διαδικασία, για να μη μπλέξουν.
Την 13/2/2013 ο μάρτυρας περί ώρα 20:00 έφευγε από το ελαιουργείο με προορισμό την Ιεράπετρα και είδε περίπου 10-12 άτομα, που είχαν παρκάρει δυο τζιπ. Δύο μπήκαν στο ελαιουργείο, ένας είχε κλειδώσει ένα από τα τζιπ και τους περίμενε και οι λοιποί προχωρούσαν προς την ανατολική μεριά του ελαιουργείου. Ο ίδιος τούς είδε να προχωρούν στην άσφαλτο και όχι από τα χωράφια (οπότε θα ήταν βέβαιος ότι πάνε στους Πακιστανούς). Σημείωσε τι πινακίδες τους. Έκανε μια μικρή βόλτα με το αυτοκίνητό του και είδε τους παραπάνω να παίρνουν από ένα γιαπί κάτι ξύλα. Αναστατώθηκε γιατί ήταν σχεδόν βέβαιος ότι θα πήγαιναν στους Πακιστανούς. Προσπάθησε να τους πάρει τηλέφωνο για να τους προειδοποιήσει και βρήκε έναν από τους συγκατοίκους και του είπε να φύγουν, αλλά, όπως τόνισε, πολύ συχνά λένε ναι και δεν έχουν καταλάβει. Πήγε στην Ιεράπετρα για μια δουλειά και επέστρεψε μετά από 20 λεπτά. Τότε είδε την αστυνομία, την οποία δεν την είχε καλέσει ο ίδιος, και είχε ήδη έλθει.
Το Δικαστήριο διέκοψε για την 20.3.2017 στην αίθουσα Γυναικείων Φυλακών Κορυδαλλού, οπότε και αναμένεται να ολοκληρωθεί η εξέταση του μάρτυρα Ανδρέα Μπιλάλη (από το Δικαστήριο, τους συνηγόρους πολιτικής αγωγής και τους συνηγόρους υπεράσπισης) και στη συνέχεια θα πραγματοποιηθεί σχολιασμός κατ’ άρθρο 358 Κώδικα Ποινικής Δικονομίας των μαρτυρικών καταθέσεων από την υπόθεση της επίθεσης στο “Συνεργείο” μέχρι και την τρέχουσα.
