413η Συνεδρίαση, Αίθουσα τελετών Εφετείου Αθηνών, 10/2/2020
Ι. Πρόσβαση στο δικαστήριο
Εξακολουθεί να υπάρχει η δυνατότητα πρόσβασης και παρακολούθησης της δίκης, με επίδειξη και παρακράτηση της αστυνομικής ταυτότητας, μέχρι τη συμπλήρωση των θέσεων του κοινού στην αίθουσα του ακροατηρίου. Υπήρχε παρουσία δημοσιογράφων και κοινού εντός της αίθουσας.
II. Παρουσία των κατηγορουμένων
Κανένας κατηγορούμενος δεν ήταν αυτοπροσώπως παρών κατά τη διαδικασία.
III. Συνέχιση της αγόρευσης του συνηγόρου πολιτικής αγωγής Θεοδωρόπουλου
Ο συνήγορος Θεοδωρόπουλος συνέχισε την αγόρευσή του αναφερόμενος στο ζήτημα της ύπαρξης ή μη μελών στη Χ.Α. και της δυνατότητας λήψης πειθαρχικών μέτρων, όπως επίσης και τις διαφορετικές εκδοχές της υπεράσπισης σχετικά με τις κυρώσεις σε Πατέλη-Καζαντζόγλου και Τοπικής Νίκαιας. Τόνισε ότι κάποια στελέχη ισχυρίστηκαν ότι επιβλήθηκαν κυρώσεις (Μιχαλολιάκος, Παναγιώταρος, Παππάς, Αθ. Κων/νου, Ν. Κων/νου), άλλα στελέχη δεν επιβεβαίωσαν τις διαγραφές των εμπλεκομένων (Κ. Αλεξανδράκης, Γ. Χασιώτης, Χρ. Χατζησάββας, Ι. Τολιόπουλος, Ά. Σπίνος, Μίχος, Κουτσοπάνου), ενώ οι Πατέλης-Καζαντζόγλου απολογούμενοι αρνήθηκαν ότι λήφθηκε εναντίον τους κάποιο πειθαρχικό μέτρο, πράγμα που επιβεβαίωσε και ο Λαγός. Από τις αντιφάσεις αυτές προκύπτει ότι δεν λήφθηκε οποιοδήποτε πειθαρχικό μέτρο, ότι ποτέ δεν προχώρησαν σε διαγραφές των εμπλεκομένων ή σε κλείσιμο της Τοπικής.
Μεταξύ άλλων, ως προς τον Ρουπακιά, ο συνήγορος αναφέρθηκε στη δήλωση του Πατέλη ότι ήταν ένα «…ενεργό παιδί στα γραφεία που έδινε και την ψυχή του για τη Χ.Α. Τον είχα στείλει αρκετές φορές στα κεντρικά να μεταφέρει πράγματα…». Επισήμανε ότι ήταν και στη λίστα δοκίμων μελών. Συμπέρανε, δε, ότι ο Ρουπακιάς δεν ήταν ένας «περαστικός από τα 70 γραφεία της ΧΑ», όπως δήλωσε ο Μιχαλολιάκος την 19.9.2013 στο Kontra Channel και όπως δήλωσε στην απολογία του ο Λαγός, αλλά «ήταν στέλεχος της οργάνωσης, ήταν το 5ο μέλος του πενταμελούς της Τοπικής Νίκαιας, που μάταια προσπάθησαν να κρύψουν».
Στη συνέχεια, μετά από σχετικά μακροσκελή αναφορά στην ανάληψη από τον Μιχαλολιάκο της πολιτικής ευθύνης της δολοφονίας του Π. Φύσσα, ο συνήγορος διερωτήθηκε ποιες αναλογίες μπορεί να υπάρχουν με την ανάληψη πολιτικής ευθύνης για μια δολοφονία και για άλλης φύσης γεγονότα, όπως οι φωτιές στο Μάτι. Αναφορικά με τον χρόνο, κατά τον οποίο ο Μιχαλολιάκος πληροφορήθηκε τη δολοφονία, επισήμανε τις αντιφάσεις (της θέσης ότι πληροφορήθηκε αργά το μεσημέρι της επόμενη ημέρας ή τηλεφωνικά το ίδιο βράδυ).
Ο συνήγορος αντέκρουσε τον ισχυρισμό της Εισαγγελέως ότι «οι κατηγορούμενοι, οι οποίοι κατά τις παραδοχές της είχαν “επιτεθεί στον Παύλο Φύσσα”, γεγονός που ο Γ. Ρουπακιάς -κατά την ίδια- εκμεταλλεύτηκε, οι οποίοι βρέθηκαν μαζί του “στην πρώτη γραμμή των επεισοδίων”, δεν αντιλήφθηκαν την ανθρωποκτόνο πρόθεση αυτού, γιατί τάχα ήταν ελάχιστος ο χρόνος που μεσολάβησε ανάμεσα στην έξοδο του Γ. Ρουπακιά από το αυτοκίνητό του και την επαφή με τον Παύλο Φύσσα αφενός και ανάμεσα στο πρώτο και δεύτερο πλήγμα αφετέρου». Όπως επισήμανε ο συνήγορος, «ο ισχυρισμός ότι ο Γ. Ρουπακιάς δεν γνωστοποίησε την ανθρωποκτόνο πρόθεσή του στους υπόλοιπους κατηγορουμένους, παραβλέπει δύο στοιχεία: Αφενός την συνεννόηση που έλαβε χώρα κατά τη συνάθροισή τους έξω από την Τοπική […] και αφετέρου παραβλέπει τα γεγονότα που έλαβαν χώρα κατά την άφιξή τους στον χώρο του εγκλήματος […]». Ο συνήγορος αντέκρουσε τον ισχυρισμό ότι η παρουσία του Ρουπακιά ήταν συμπτωματική, ότι δεν υπήρξε σχεδιασμός και οργάνωση που κατέτεινε στη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, ότι αν οι κατηγορούμενοι χρυσαυγίτες ήταν συντεταγμένοι «δεν θα ήταν λογικό να διαλυθούν με την παρουσία ενός αστυνομικού», ότι ο Π. Φύσσας δεν ήταν στοχοποιημένος. Τόνισε ότι η Εισαγγελέας «[…] Δεν ασχολήθηκε ούτε με τα προαναφερόμενα, ούτε και με πληθώρα άλλων στοιχείων, ενώ εξ αντικειμένου αξιολόγησε εντελώς λαθεμένα το περιεχόμενο μαρτυρικών καταθέσεων, αναφορικά πχ. με τη δήθεν μη εκ μέρους των μαρτύρων διαπίστωση και αναφορά για ρόπαλα, μαδέρια, που τελικώς αποδείχτηκε ότι κρατούσαν οι κατηγορούμενοι. Από όλα τα παραπάνω προκύπτει ξεκάθαρα η οργανωμένη και σχεδιασμένη δολοφονία του Π. Φύσσα από το τάγμα εφόδου της Τ.Ο. Νίκαιας. Το μαχαίρωμα και ο θάνατός του αποδείχθηκε ότι δεν έγινε μόνο από τον Γ. Ρουπακιά. Το χέρι του Ρουπακιά οπλίστηκε από την αίσθηση του ακαταδίωκτου, την ασυλία του ατιμώρητου, από την αλαζονεία του δυνατού – στοιχεία που του έδινε η ναζιστική οργάνωση στην οποία είχε ενταχθεί. Σκότωσε με τη βοήθεια των τεσσάρων, εναλλασσόμενων κατά κύματα, ομοϊδεατών του και γνωρίζοντας ότι είχε πίσω του και δίπλα του το τάγμα εφόδου της οργάνωσης, αισθανόμενος την υποστήριξη και την παρουσία των είκοσι “απέναντι” γεροδεμένων και οπλισμένων συναγωνιστών του. Έκανε αυτό που μόνος, χωρίς την ενεργό παρουσία του τάγματος εφόδου του οποίου ήταν μέλος, δεν θα μπορούσε να κάνει. Σκότωσε επειδή ήταν, και σε κάθε περίπτωση επειδή στη δεδομένη στιγμή λειτούργησε, ως φασίστας με το ουσιαστικό περιεχόμενο του όρου. Ήταν ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Η ναζιστική οργάνωση τον μετέτρεψε σε θηρίο. Γι’ αυτό σκότωσε. Για λογαριασμό της Οργάνωσης.».
Ως προς την υπόθεση των Αιγυπτίων αλιεργατών, ο συνήγορος Θεοδωρόπουλος αναφέρθηκε στο αποδεικτικό υλικό (σήματα της αστυνομίας κ.λπ.) και στις αντιφάσεις των απολογιών των κατηγορουμένων. Ο συνήγορος μεταξύ άλλων ανέφερε ότι «Λίγες ώρες πριν την επίθεση, ο Ι. Λαγός είχε δηλώσει ότι οι αιγύπτιοι ψαράδες θα δίνουν λόγο στη Χ.Α. Ότι 20 άτομα μέλη της Χ.Α. πήγαν στον τόπο της επίθεσης. Ότι 10 εξ αυτών επιτέθηκαν με σιδερένιο λοστό και ξύλινα μαδέρια, απρόκλητα, στις 03:10, στους «εχθρούς» αιγύπτιους ψαράδες. Ότι η διάρκεια της επίθεσης ήταν ελάχιστη, μικρότερη από 10 λεπτά, κι έμοιαζε με το συνήθη τρόπο δράσης της Χ.Α. Ότι έδρασαν στα πλαίσια της οργάνωσης, με παρουσία στελέχους ως επικεφαλής (Πανταζή) σε εκτέλεση της προαναγγελίας του Ι. Λαγού. Ότι οι κατηγορούμενοι συνεννοήθηκαν να πουν ψέματα στις αρχές για να μην προξενηθεί βλάβη στη Χ.Α. πέντε μέρες πριν τις εκλογές. Ότι δύο εκ των κατηγορουμένων (Πανταζής και Ευγενικός) σίγουρα φορούσαν μπλούζες της Χ.Α. και μέσα στο Α/Τ τις γύρισαν ανάποδα, ενώ τελικώς άλλαξαν ρούχα για να επικαλεσθούν ότι η αμφίεση τους δεν προσιδιάζει στην αμφίεση των δραστών. Ότι η ηγεσία έδειξε ενδιαφέρον για το συμβάν, καθώς κατά την πάγια τακτική της οργάνωσης παρασχέθηκε νομική συνδρομή στους δράστες μέσω του δικηγόρου της Χ.Α. Μιλτιάδη Νικολαΐδη. Είναι αδιαμφισβήτητο ότι ο τρόπος δράσης του τάγματος εφόδου εναντίον των Αιγυπτίων ψαράδων είναι απολύτως ίδιος με τον τρόπο δράσης των ταγμάτων εφόδου της Χ.Α. εναντίον του Δ. Κουσουρή και της Αντίπνοιας, που θα σχολιάσουμε αμέσως μετά.».
Εξέφρασε δε την απορία του που η Εισαγγελέας δεν αναφέρθηκε καθόλου στην υπόθεση Κουσουρή. Μεταξύ άλλων, διαπίστωσε ότι «το τάγμα εφόδου με επικεφαλής τον τότε υπαρχηγό της οργάνωσης [:Περίανδρο], που επιτέθηκε στην καρδιά της Αθήνας δίπλα στα δικαστήρια και στους αστυνομικούς, είναι αδύνατο να έδρασε κόντρα στη γνώση και τη θέληση της υπόλοιπης ηγεσίας. Τα προαναφερόμενα αποδεικνύονται και από όσα σχετικά κατέθεσε ο Δ. Κουσουρής στο Δικαστήριο.». Αναφερόμενος διεξοδικά στην επίθεση στην Αντίπνοια, ο συνήγορος θεωρεί απορίας άξιο πώς η Εισαγγελέας έκρινε ότι ήταν μεμονωμένο περιστατικό, που τάχα δεν είχε καμία σχέση με τη Χ.Α. Για τα γεγονότα στον Άγιο Παντελεήμονα, στο κέντρο της Αθήνας, υπενθύμισε σειρά δηλώσεων (Κασιδιάρη κ.λπ.), απολογιών (Παναγιώταρου, Ηλιόπουλου κ.λπ.) και καταθέσεων μαρτύρων (Κανελλοπούλου, Καμίνη, Κούρκουλα κ.λπ.). Σημείωσε ότι «Η δράση της ΧΑ στον Άγιο Παντελεήμονα, στην Αττική, στο Κέντρο της Αθήνας, στη Ν/ζώνη Περάματος, στη Νίκαια, στο Κερατσίνι, δεν συνιστά τίποτα άλλο παρά εγκαθίδρυση του τρόμου στις γειτονιές. Επιτίθεται σε στόχους που συμβολίζουν τους εχθρούς της (μετανάστες, αριστερούς κομμουνιστές κλπ.). Σκοπός της τρομοκρατικής της δράσης είναι αφενός το τσάκισμά των «εχθρών» και αφετέρου η εκπομπή του μηνύματος (σε εχθρούς και φίλους) ότι κουμάντο πια θα κάνει η Χ.Α. και ότι θα γενικευτεί ο τρόμος!». Ο συνήγορος αναφέρθηκε και στην επίθεση στο Συνεργείο, στη λαϊκή αγορά του Μεσολογγίου, στην υπόθεση “Belvedere” στο Ηράκλειο Κρήτης, στην επίθεση κατά Αντιόχου, διερωτώμενος εν τέλει: «Το ερώτημα είναι: όλες οι παραπάνω υποθέσεις, είναι άραγε μεμονωμένα περιστατικά; Είναι τέτοιο το πλήθος και οι ομοιότητες των περιστατικών οργανωμένης εγκληματικής δράσης μελών και στελεχών της Χ.Α., που δε γίνεται να πρόκειται για σύμπτωση. Υπάρχει, όπως το έθεσε και ο μάρτυρας ο Αλιβιζάτος, “κάποιο χέρι που ρυθμίζει τα πάντα”. Η΄ όπως είπε ο καθηγητής Χριστόπουλος “δεν ανήκουν απλώς οι δράστες των επιθέσεων στην Χ.Α., η ίδια η Χ.Α. είναι ο δράστης”».
Στη συνέχεια, ο συνήγορος αναφέρθηκε στο κίνητρο της Χ.Α. για τη διενέργεια των εγκλημάτων για τα οποία δικάζεται. Κατά τον ίδιο, «Η ναζιστική ιδέα λοιπόν δεν είναι απλά ήχος, δεν είναι λέξεις στ’ αυτιά των ανθρώπων, μα μεταφράζεται σε τρομοκρατική βία, σε μαχαίρωμα, σε εμπρησμούς, συνοδεύεται δε από απέραντο πόνο, θρήνο και απόγνωση των θυμάτων. Η ναζιστική ιδεολογία δεν μπορεί να μείνει στη σφαίρα των ιδεών, αν θέλει να αναπτυχθεί κατακτώντας ή επιβαλλόμενη στα μυαλά των ανθρώπων, παρά μόνο μέσω της αξιόποινης δραστηριότητας, δηλαδή μέσω του εγκλήματος.». Υπενθύμισε ότι στοιχεία του κατηγορητηρίου για την έρευνα της εγκληματικής οργάνωσης αποτελούν –και γι’ αυτό εξετάζονται εν προκειμένω–η εθνικοσοσιαλιστική ιδεολογία, η αρχή του ενός, η αυστηρή ιεραρχία, η στρατιωτική πειθαρχία, τα τάγματα εφόδου, η ρητορική μίσους. Αντικρούοντας την εισαγγελική πρόταση, ο συνήγορος επικαλέστηκε αναφορές των Μιχαλολιάκου, Παππά κ.λπ. για τον εθνικοσοσιαλιστικό χαρακτήρα της Χ.Α., σχετικές απολογίες κατηγορουμένων (Αρβανίτη, Αλεξόπουλου, Γερμενή, Γρέγου, Ζησιμόπουλου, Ηλιόπουλου, Κασιδιάρη, Ματθαιόπουλου, Κουκούτση, Μπαρμπαρούση, Μπούκουρα, Παναγιώταρου Μιχαλολιάκου).
Ο συνήγορος διαπίστωσε ότι καταληκτικά ότι «από τη δίκη αυτή προέκυψε ένα καθαρό και τεράστιο μάθημα ιστορίας. Έστω στα λόγια, υπήρξε μια αξιοσημείωτης σημασίας ιστορική σύμπτωση. Όλοι οι παράγοντες της δίκης, και με ιδιαίτερη θέρμη οι κατηγορούμενοι, συμφώνησαν στην αποκήρυξη και καταδίκη της εθνικοσοσιαλιστικής ιδεολογίας. […]».
Στο σημείο αυτό, το Δικαστήριο διέκοψε για την 11/2/2020 στην αίθουσα τελετών του Εφετείου Αθηνών, οπότε και αναμένεται να συνεχιστεί η διαδικασία με την αγόρευση -για τέταρτη μέρα- του συνηγόρου πολιτικής αγωγής Θεοδωρόπουλου.
