25.07.2016
Συντάκτης: Δημήτρης Ψαρράς
Κοντεύουν να συμπληρωθούν τρία χρόνια από τη στιγμή που η ελληνική Δικαιοσύνη προχώρησε σε συλλήψεις και άσκηση δίωξης εις βάρος δεκάδων μελών της Χρυσής Αυγής και σύσσωμης της ηγεσίας της, με τη βαριά κατηγορία της διεύθυνσης εγκληματικής οργάνωσης.
Δυστυχώς, ακόμα και σήμερα, η ελληνική Βουλή δεν έχει βρει τον τρόπο να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά αυτήν την πρωτόγνωρη κατάσταση: το γεγονός, δηλαδή, ότι η Χρυσή Αυγή έχει από καιρό επιλέξει να εμφανίζεται με τη μορφή πολιτικού κόμματος, ακριβώς για να αποφεύγει τις νομικές συνέπειες της εγκληματικής της δράσης. Και το κάνει με συνέπεια: Μιχαλολιάκος, Κασιδιάρης, Λαγός και οι «συναγωνιστές» τους αποφεύγουν να πάρουν τη θέση τους στο εδώλιο του Κακουργιοδικείου, με το επιχείρημα ότι… έχουν Βουλή.
Δώρο στον «Φίρερ»
Το ίδιο σκηνικό του «πολιτικού κόμματος» στήθηκε ακόμα μια φορά το βράδυ της Πέμπτης, κατά τη σύγκρουση μεταξύ του προέδρου της Βουλής και του αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας, με κάθε πλευρά να επιρρίπτει στον πολιτικό της αντίπαλο την κατηγορία της υπόγειας συνεργασίας με τη ναζιστική οργάνωση.
Ηταν φυσικά το καλύτερο δώρο που θα μπορούσαν να κάνουν στον «Φίρερ» Μιχαλολιάκο, ο οποίος για ακόμα μια φορά έκανε επίδειξη περιφρόνησης των δημοκρατικών θεσμών και επέλεξε να αποχωρήσει για να μην μπει στον πειρασμό να… ψηφίσει. Φρόντισε βέβαια να βγάλει και ένα αποχαιρετιστήριο αντιδημοκρατικό λογύδριο, θυμίζοντας για ακόμα μια φορά τη ρητορική του δικτάτορα Παπαδόπουλου και αλλάζοντας τα φώτα (και το γένος) στους «Αδερφοφάδες» του Καζαντζάκη.
Αλλά τι περιμέναμε από αυτόν; Δεν έχουμε δει το βίντεο με τον ίδιο να λέει σε οπαδούς του ότι κατά τη διάρκεια της ορκωμοσίας και ενώ «παλάμιζε το Ευαγγέλιο», δεν είπε λέξη, δεν ορκίστηκε («εγώ, μούγκα»), επειδή δεν αναγνωρίζει το Σύνταγμα; Περιμέναμε το καλοκαίρι του 2016 για να αντιληφθούμε ότι τα εγκλήματα της Χρυσής Αυγής συνδέονται απολύτως με τη στρατηγική της οργάνωσης να υπονομεύσει τη δημοκρατία;
Το «βρέφος» και ο Βούτσης
Απέναντι σ’ αυτήν την πρόκληση, η επιδίωξη των δύο μεγάλων κομμάτων να αποδώσουν το ένα στο άλλο την ευθύνη για την πολιτική υπόθαλψη της Χρυσής Αυγής δεν προσφέρει καμιά υπηρεσία στη δημοκρατία.
Ασφαλώς αδικεί τον κ. Μητσοτάκη το επιχείρημα της αντιστασιακής του δράσης ως βρέφους, αλλά είναι ακριβές ότι ο πατέρας του και κατ’ επέκταση η οικογένειά του αντέδρασε και ταλαιπωρήθηκε επί χούντας. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι δεν πρέπει να ταυτίζεται η σημερινή Νέα Δημοκρατία με την πολιτική Μπαλτάκου, από τη στιγμή που η ίδια, έστω και κατόπιν εορτής, απέρριψε τη στρατηγική σύμπλευσης με μια «σοβαρή Χρυσή Αυγή».
Από την άλλη πλευρά, κατανοώ πλήρως την οργή του κ. Βούτση για την εις βάρος του άθλια υπόνοια της συναλλαγής με τους ναζιστές, πολύ περισσότερο που έχω προσωπική γνώση για το γεγονός ότι η πολιτική του παιδεία αναπτύχθηκε στον αντιδικτατορικό αγώνα, ενώ και η μαεστρία του στη διεύθυνση των συζητήσεων οφείλεται στην πείρα του ως προέδρου στις μαζικές γενικές συνελεύσεις της Σχολής Πολιτικών Μηχανικών του ΕΜΠ την περίοδο 1973-1974.
Ο τρόπος, όμως, που διεξήχθη αυτή η κοινοβουλευτική σύγκρουση, με τον έναν να δίνει τον «μουντζούρη» της Χρυσής Αυγής στον άλλον, καταλήγει τελικά στη δικαίωση των κατηγορουμένων ναζιστών. Η ίδια συζήτηση είχε γίνει, εξάλλου, και στην προηγούμενη σύνοδο της Βουλής, με τις ατυχείς εμπνεύσεις τής τότε προέδρου.
Το ακαταδίωκτο
Η αλήθεια είναι ότι το πολιτικό σύστημα δεν φαίνεται στο σύνολό του να αντιλαμβάνεται ότι δεν έχουμε μπροστά μας ένα «νόμιμο πολιτικό κόμμα», το οποίο σύμφωνα με το Σύνταγμα δεν είναι δυνατόν να τεθεί εκτός νόμου. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, πρόκειται για μια εγκληματική οργάνωση, η οποία έχει ενδυθεί τη μορφή πολιτικού κόμματος, προκειμένου να εξασφαλίζει το ακαταδίωκτο.
Εξάλλου, αυτός είναι ο λόγος που έχει ανασταλεί η κρατική χρηματοδότηση στη Χρυσή Αυγή, ενώ ορισμένοι υπουργοί έχουν ήδη δείξει τον δρόμο, επιλέγοντας να μην απαντούν στις ερωτήσεις των υπόδικων ναζιστών (ο Ν. Δένδιας από τη Ν.Δ. και η Αν. Χριστοδουλοπούλου από τον ΣΥΡΙΖΑ).
Η εμπειρία της περασμένη Πέμπτης μπορεί να καταστεί πολύτιμη στο πολιτικό σύστημα, αν κατανοηθεί από όλες τις πλευρές ότι δεν ωφελεί τη δημοκρατία η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής στις όποιες κομματικές αντιπαραθέσεις.
Η θέση της ηγεσίας της είναι στο εδώλιο του Κακουργιοδικείου και όχι στα έδρανα της Βουλής. Οποιος αμφιβάλλει, ας κάνει τον κόπο να παρακολουθήσει μία από τις συνεδριάσεις του δικαστηρίου, για να αντιληφθεί τόσο το εύρος των εγκλημάτων όσο και τον τρόπο που μεταχειρίζεται η οργάνωση για να γλιτώσει το τομάρι της η στενή ηγετική της ομάδα και να πέσει το βάρος στους χαμηλόβαθμους μαχαιροβγάλτες.
Πηγή: efsyn.gr
