205η Συνεδρίαση, Γυναικείες Φυλακές Κορυδαλλού, 05.12.2017
Ι. Πρόσβαση στο δικαστήριο
Εξακολουθεί να υπάρχει η δυνατότητα πρόσβασης και παρακολούθησης της δίκης, με επίδειξη και παρακράτηση της αστυνομικής ταυτότητας, μέχρι τη συμπλήρωση των θέσεων του κοινού στην αίθουσα του ακροατηρίου. Υπήρχε μικρή παρουσία δημοσιογράφων και κοινού.
II. Παρουσία των κατηγορουμένων
Αυτοπροσώπως παρόντες κατηγορούμενοι κατά τη διαδικασία: κανένας.
III. Κατάθεση του Εˊ προστατευόμενου μάρτυρα
Α. Εξέταση από το Δικαστήριο
Καταρχάς, η πταισματοδίκης και η εισαγγελέας διαβεβαίωσαν ότι στον χώρο εξέτασης βρίσκονται μόνο αυτές και ο Εˊ προστατευόμενος μάρτυρας, ότι η πόρτα είναι κλειστή, ότι ο μάρτυρας δεν φέρει έχει έγγραφα μπροστά του. [Σημείωση: Ο μάρτυρας δήλωσε αυτόβουλα σε αρχικό στάδιο της εξέτασης ότι είναι γυναίκα, οπότε θα αναφέρεται εφεξής με θηλυκό γένος].
Η μάρτυρας επισκέφθηκε για πρώτη φορά γραφείο της Χ.Α. τον Μάρτιο 2004. Συγκεκριμένα επρόκειτο για τα κεντρικά γραφεία της Χ.Α., τα οποία στεγάζονταν κατά τον χρόνο εκείνο επί της οδού Σολωμού στα Εξάρχεια. Την προέτρεψε ο Γ. Βουλδής και η ίδια προσήλθε εκεί για την κοινωνική συναναστροφή. Μέχρι το φθινόπωρο του 2004 επισκεπτόταν τα γραφεία κάθε Σάββατο. Επειδή δεν ήταν μέλος, δεν μπορούσε να πηγαίνει σε όλους τους χώρους των γραφείων και έτσι περιοριζόταν στην κουζίνα και στο εντευκτήριο. Παράλληλα, ο φίλος που την είχε αρχικά προτρέψει να πηγαίνει στα γραφεία τής έδινε εκλογικό υλικό, ώστε να έχει καλύτερη ιδεολογική συγκρότηση.
Στη συνέχεια, μετά το φθινόπωρο του 2004, οι χρυσαυγίτες άρχισαν να τη βλέπουν σαν «εκκολαπτόμενο μέλος της Χ.Α.» και άλλαξε η συμπεριφορά τους προς αυτήν. Συγκεκριμένα, της φέρονταν στρατιωτικά και τη χαιρετούσαν στρατιωτικά, πράγμα που άρχισε να κάνει και αυτή.
Σε εκδήλωση για τον Παύλο Μελά ο Παναγιώταρος τής είπε «εύγε», ότι θα γίνει «καλός συναγωνιστής». Στη συνέχεια, ολοκλήρωσε την εκπαίδευση των πυρήνων τον Μάρτιο 2005, έχοντας αποδείξει την πίστη της στη Χ.Α. Η δοκιμασία των πυρήνων διήρκησε κάποιους μήνες και αφορούσε στην εκμάθηση της ιστορίας της Χ.Α., του ναζιστικού κινήματος, τις αρχές του εθνικοσοσιαλισμού στις βάσεις της Αρχαίας Ελλάδας, τις αρχές της ελληνικής φυλής. Η μάρτυρας παρακολουθούσε τα ιδεολογικά μαθήματα και όχι και τις σωματικές εκπαιδεύσεις. Τα ιδεολογικά μαθήματα παρέδιδαν οι Ν. Κωνσταντίνου, Γ. Μισιάκας, Δ. Ζαφειρόπουλος, Γ. Γεωργακάκης και Κασιδιάρης, οι οποίοι ήταν πολύ παλιά στελέχη με κατάρτιση, που μπορούσαν να προετοιμάσουν ιδεολογικά τους εκπαιδευόμενους. Προς τούτο τους έδιναν το «ο Αγών μου» του Χίτλερ, βιβλία του Μιχαλολιάκου, περιοδικά, την εφημερίδα «Χρυσή Αυγή» που ήταν τότε 15μερη, καθώς και την εφημερίδα «Ελεύθερος Κόσμος» που τότε χρησιμοποιούσε η Χ.Α. Έχοντας περάσει τη δοκιμασία των πυρήνων, η μάρτυρας θεωρείτο πλέον δόκιμο μέλος. Της δόθηκε σχετική ταυτότητα που έφερε τον μαίανδρο, το ονοματεπώνυμο και τον αριθμό μητρώου της και την ένδειξη «Δ» – δηλαδή δόκιμος, το πιο χαμηλό επίπεδο κάποιου ενταγμένου στη Χ.Α.
Στη συνέχεια η μάρτυρας έγινε τακτικό μέλος, χωρίς ωστόσο να υπάρχει επίσημη μετάβαση από το status του δόκιμου μέλους. Όπως της είχαν εξηγήσει, «ανάλογα των καθηκόντων που αναλαμβάνεις και την πίστη σου στη Χ.Α., δέχεσαι τις τιμές των κατωτέρων σου». Η μάρτυρας κυρίως βρισκόταν στον χώρο υποδοχής των γραφείων και κατάρτιζε λίστες ονομάτων των προσερχόμενων [-άγνωστων στην οργάνωση] και των βιβλίων που αγόραζαν. Ενημέρωνε δε σχετικά τον Κασιδιάρη.
Από ομιλίες υψηλόβαθμων στελεχών ενώπιόν της, η μάρτυρας ήξερε ότι γινόντουσαν και άλλες εκπαιδεύσεις και συγκεκριμένα νυχτερινές πεζοπορίες σε βουνά γύρω από την Αθήνα, που περιελάμβαναν μαθήματα ιδεολογικού προσανατολισμού, αναρριχήσεις, χρήση μαχαιριών, «μαθήματα σφαγής», μαθήματα εξουδετέρωσης εχθρού. Αυτά γινόντουσαν από τους Κασιδιάρη, Βουλδή και Γερμενή. Η ίδια η μάρτυρας δεν παρακολούθησε τέτοια μαθήματα λόγω της φύσης της ως γυναίκας καθώς, όπως της εξηγήθηκε, η ιδεολογία του εθνικοσοσιαλισμού δεν το επέτρεπε.
Ήταν παρούσα σε σχετικό τηλεφώνημα του Μίχου, ο οποίος έδωσε αυτή την απάντηση. Η ίδια ήταν παρούσα όταν ο Μίχος ακύρωσε ένα μάθημα σφαγής, σχετικά με το πώς τα μέλη της Χ.Α. να χρησιμοποιούν μαχαίρια, χτυπώντας στις αρτηρίες κ.λπ. Ο ίδιος ο Μίχος της είχε προτείνει να της πουλήσει ένα μικρό όπλο – «γυναικείο» όπως της είχε πει, με δώρο τις σφαίρες. Η μάρτυρας έβλεπε σε προσωπικές στιγμές τους χρυσαυγίτες να δείχνουν και να καθαρίζουν όπλα με γεμιστήρα. Όπως κατέθεσε χαρακτηριστικά, ήταν φανερό και σαφές ότι «όλοι από τους μεγαλόσχημους κουβαλούσαν όπλα», αναφερόμενη ειδικότερα στους Κασιδιάρη, Βουλδή και Ζαφειρόπουλο.
Η ιδεολογική κατάρτιση της μάρτυρος συνεχίστηκε μέχρι και την επέτειο των Ιμίων το 2006. Στη συνέχεια έλειψε για ένα χρονικό διάστημα στην επαρχία για επαγγελματικούς λόγους και δεν πήγαινε σε μαθήματα. Όσο βρισκόταν στην επαρχία υπόκειτο σε έλεγχο τηλεφωνικώς, ως προς το αν αγόραζε την εφημερίδα της Χ.Α. και αν είχαν αλλάξει οι απόψεις της. Όταν η μάρτυρας επέστρεψε στην Αθήνα, τα κεντρικά γραφεία της Χ.Α. βρισκόντουσαν πλέον επί της οδού Σωκράτους. Τα προηγούμενα είχαν καεί [από αναρχικούς]. Στα γραφεία βρισκόταν πλέον περισσότερος κόσμος και πιο αγριεμένος. Υπήρχε εξωστρέφεια. Συνέχεια λάμβαναν χώρα μοίρασμα φυλλαδίων και μικρές συμπλοκές. Για παράδειγμα, σε εκδήλωση για την επέτειο των Ιμίων κάποιος που τραβούσε φωτογραφίες ξυλοκοπήθηκε από τους χρυσαυγίτες με σκοπό να του πάρουν τη φωτογραφική μηχανή. Όποιος δεν συμφωνούσε με τις απόψεις τους, Έλληνας, ή έγχρωμος γενικά, έτρωγε ξύλο. Τα γεγονότα αυτά λάμβαναν χώρα από την αρχή που η μάρτυρας ήρθε σε επαφή με τη Χ.Α., αλλά πλέον από το 2006 σε υπερβολικό βαθμό. Την εποχή των επεισοδίων στον Άγιο Παντελεήμονα οι χρυσαυγίτες είχαν αρχίσει πια «να τραβάνε επισήμως μαχαίρια».
Η ίδια είχε συμμετάσχει σε απλές εκδηλώσεις που είχαν εξελιχθεί σε έκτροπα. Όπως για παράδειγμα το 2010 στο παλιό εφετείο (ξενοδοχείο Ambassadeur). Τότε είχε κληθεί στο πλαίσιο μιας ομάδας τριών «αγανακτισμένων κατοίκων» της πλατείας Ομόνοιας. Δεν τους είχε ξαναδεί. Μαζεύτηκαν στην πλατεία και μοίραζαν φυλλάδια. Στην πλατεία είχαν μαζευτεί περίπου 100-150 χρυσαυγίτες, Κατά τη μάρτυρα, «όσοι περνούσαν και αντιδρούσαν ή έβγαζαν φωτογραφίες έτρωγαν ξύλο». Ο Κασιδιάρης πήγαινε σε καφετέριες τριγύρω και υποχρέωνε όποιον είχε τραβήξει φωτογραφίες να τις σβήσει. Στη συνέχεια, κατά τη μάρτυρα, «έγινε μάχη στο εφετείο με αλλοδαπούς.
Έγινε μάχη, γκρεμίστηκαν τοίχοι και δέντρα. Υπήρχε πολλή μεγάλη μανία. Τους κλωτσούσαν. Ήταν οι Παναγιώταρος, Βουλδής, Γεωργακάκης, Μίχος, Λαγός, όλοι όλοι όλοι ήμασταν εκεί. […] Ο Ζέρβας ο Μικελάτος και άλλοι ανέβηκαν στην ταράτσα της δικής μας πλευράς και εκτόξευαν μικρά πυρομαχικά με σκάγια. Γινόταν μάχη.». Σε τέτοιου είδους περιστατικά ο Μιχαλολιάκος συνήθως ήταν παρών στην αρχή και μετά «εξαφανιζόταν».
Το να χτυπά κάποιος χρυσαυγίτης όποιον αλλοδαπό ήταν γενική εντολή από τον αρχηγό και επρόκειτο για κάτι που επικροτούσαν. Κατά τη μάρτυρα, «το έλεγε ο Κασιδιάρης, ότι η γραμμή ήταν αυτή. Δεν θα μπορούσε να φτάσει σε εμένα από τον ίδιο τον αρχηγό, ήμουν πολύ χαμηλόβαθμη.». Ως παράδειγμα, η μάρτυρας ανέφερε το περιστατικό μιας κοπέλας που βρισκόταν στον συρμό του ηλεκτρικού και έφερε αντιφασιστικό τατουάζ: κάποιοι χρυσαυγίτες το πρόσεξαν και της έσπασαν τα χέρια. Το περιστατικό τής αναφέρθηκε τόσο από τους χρυσαυγίτες που ενεπλάκησαν όσο και από το θύμα. Επίσης ανέφερε περιστατικό με κάποιον που δεν είχε ακολουθήσει «τη γραμμή» και είχε ξυλοκοπηθεί στα γραφεία, ενώ ακουγόταν κλασική μουσική για να μην ακούγεται.
Η μάρτυρας εξαναγκαζόταν να παρευρίσκεται σε εκδηλώσεις της Χ.Α. Από το 2006 σταμάτησε να πηγαίνει τακτικά στα γραφεία της Χ.Α. Ανέφερε συνέχεια δικαιολογίες επαγγελματικής φύσης για να αποφεύγει να πηγαίνει στις δράσεις της Χ.Α. και συγκεκριμένα στην Αλεξάνδρα Μπάρου, που είχε αναλάβει να την επιτηρεί και που της ασκούσε πολύ μεγάλη πίεση. Για τη Χ.Α. το βασικό ήταν να μην φύγει η μάρτυρας, έλεγχαν αν φερόταν σύμφωνα με τις αρχές του εθνικοσοσιαλισμού και ποιους συναναστρεφόταν. Είχε μάλιστα εξαναγκαστεί να συμμετάσχει ως υποψήφια ευρωβουλευτής στο ψηφοδέλτιο της Χ.Α., για να υπάρχει γυναικεία παρουσία στο ψηφοδέλτιο.
Περιγράφοντας άλλο περιστατικό, η μάρτυρας κατέθεσε ότι η Χ.Α. είχε αποφασίσει το 2010 να κάνει αντισυγκέντρωση σε συγκέντρωση της Villa Amalias των μεταναστών και των υποστηρικτών τους. Ο Κασιδιάρης την είχε πάρει τηλέφωνο «για να πάνε για μάχη». Ο ίδιος την όρισε επικεφαλής ενός ανήλικου χρυσαυγίτη καθώς και ενός λίγο μεγαλύτερου και έδωσε και στους τρεις τους ρόπαλα και κράνη και τους έβαλαν να βαστήξουν ένα συγκεκριμένο στενό. Ο ίδιος ο Κασιδιάρης έφυγε συνοδεία μοτοσυκλετών, ενώ η ίδια συνειδητοποίησε ότι στη συγκέντρωση συμμετείχαν 5.000 άτομα. Η μάρτυρας κατάλαβε ότι ήταν ένας τρόπος «για να την φάνε», επειδή είχε υποπέσει σε δυσμένεια (επειδή είχε αραιώσει πολύ τη συμμετοχή της σε εκδηλώσεις της Χ.Α.). Όπως σημείωσε, «είναι εύκολο να γίνεις ήρωας για τη Χ.Α.». Και αποφάσισε να εξαφανιστεί, «μαζί τους θάνατος και χώρια τους ξύλο».
Τελικά, απεγκλωβίστηκε το 2010 «εξαφανιζόμενη» από το ιδιόκτητο σπίτι της και από τη δουλειά της, πηγαίνοντας να μείνει σε περιοχές που δεν κυκλοφορούν χρυσαυγίτες. Μετά τη δολοφονία του Π. Φύσσα, η μάρτυρας άρχισε να βλέπει μπροστά της χρυσαυγίτες σε μέρη που κανονικά δεν κυκλοφορούσαν. Την έπαιρναν και τηλέφωνα. Κατά τη μάρτυρα, «αυτά γινόντουσαν επειδή δεν μπορεί να φύγει κάποιος από τη Χ.Α.» και « όταν κάποιος έχει φύγει, εναντίον του βγαίνει εντολή, συνήθως ξυλοδαρμού. Η εντολή αυτή δεν φεύγει. Οποιοσδήποτε μικρότερος ξέρει ότι όπου με βρει θα πρέπει να μου σπάσει τα πόδια. Το ξέρω αυτό, π.χ. στην εκδήλωση των Θερμοπυλών άκουσα τον Κασιδιάρη να το λέει για άτομο.». Εκτιμά δε ότι η ίδια κινδυνεύει ακόμη, καθώς δεν έχει ακούσει να έχει ανακληθεί η «εντολή» κατ’ αυτής.
Ερωτηθείσα γιατί εντάσσονται οι άνθρωποι στη Χ.Α., η μάρτυρας εξήγησε ότι «είναι πολύ εύκολο να μπεις στον δρόμο του μίσους. Η κατάθλιψη κ.λπ. Είναι εύκολο να στραφείς κατά του διπλανού σου, να σου φταίει το χρώμα του.». Χαρακτήρισε, δε, τη Χ.Α. ως οργάνωση εγκληματική, με την ποινική έννοια, και που έχει συνάμα εθνικοσοσιαλιστικό ιδεολογικό υπόβαθρο.
Β. Εξέταση από συνήγορο υπεράσπισης
Η μάρτυρας ρωτήθηκε από τον συνήγορο Παπαδέλλη [από τους λοιπούς συνηγόρους θα εξεταστεί στην επόμενη δικάσιμο].
Μεταξύ άλλων, η μάρτυρας κατέθεσε ότι προσήλθε στους ανακριτές για να καταθέσει λόγω φόβου. Όπως εξήγησε, «η απόφαση ήταν ξεκάθαρα δική της, ηθικά έπρεπε να καταθέσει κατά της Χ.Α.». Λίγες μέρες πριν καταθέσει, μετά τη δολοφονία του Π. Φύσσα, κατάλαβε ότι οι χρυσαυγίτες την είχαν εντοπίσει. Ιδίως όταν είδε τον αδελφό του Κασιδιάρη σε όχημα έξω από το σπίτι της.
Στο σημείο αυτό το Δικαστήριο διέκοψε νωρίτερα από την προβλεπόμενη ώρα (λόγω συμμετοχής του γραμματέως του στην προκηρυχθείσα απεργία της ΑΔΕΔΥ) για την 06.12.2017 στην αίθουσα Γυναικείων Φυλακών Κορυδαλλού, οπότε θα συνεχιστεί η διαδικασία με τη συνέχιση της εξέτασης του Εˊ προστατευόμενου μάρτυρα από τους συνηγόρους υπεράσπισης.
