ΗΜΕΡΑ 138: “ΜΑΣ ΧΤΥΠΟΥΣΑΝ ΜΕ ΚΑΔΡΟΝΙΑ”

138η Συνεδρίαση, Γυναικείες Φυλακές Κορυδαλλού, 14.03.2017

Ι. Πρόσβαση στο Δικαστήριο

 

Εξακολουθεί να υπάρχει η δυνατότητα πρόσβασης και παρακολούθησης τη δίκης από το κοινό, με επίδειξη και παρακράτηση της αστυνομικής ταυτότητας. Υπήρχε παρουσία δημοσιογράφων, μικρή παρουσία κοινού και η αναμενόμενη παρουσία της αστυνομίας, όπως και στις προηγούμενες συνεδριάσεις.

 

ΙΙ. Παρουσία των κατηγορουμένων

 

Αυτοπροσώπως παρών κατά τη διαδικασία δεν ήταν κανένας κατηγορούμενος.

 

ΙΙΙ. Συνέχιση κατάθεσης της μάρτυρα Γκάγκα (μητέρας του Φοίβου Δερμετζίδη)

Η μάρτυρας εξετάστηκε από την πολιτική αγωγή και ανέφερε ότι ο πατέρας της Καμπιώτη είχε εκδηλώσει στην ίδια και στο σύζυγό της ανησυχία για το πού έχει μπλέξει η κόρη του όσο καιρό ο ίδιος έλειπε στο Λονδίνο και ότι ήταν πάρα πολύ στενοχωρημένος για την ανάμιξή της με τη ΧΑ. Κατέθεσε επίσης ότι ο Φοίβος ασχολείται με τη μουσική, ότι δεν είχε καμία πολιτική τοποθέτηση, δεν ήταν καν στο 15μελές και ότι η επίθεση που δέχτηκε ο γιος της άλλαξε τα πάντα στη ζωή τους, με τον φόβο και την ανασφάλεια να έχουν κυριεύσει την καθημερινότητά τους. Αυτός ο φόβος ήταν που τους απέτρεψε να κάνουν κάτι ως Σύλλογος Γονέων, δεδομένου ειδικά ότι, εκείνο το διάστημα, μέλη της ΧΑ προσέγγιζαν τα παιδιά τους προσπαθώντας να τα προσηλυτίσουν στην οργάνωση. Η μάρτυρας κατέθεσε επίσης για τις σχέσεις που είχαν ο Αποστολόπουλος με τον Γυμναστή του σχολείου Γραμματικάκη, με τον τελευταίο να φαίνεται να τον βάζει μέσα στην κατάληψη του σχολείου αλλά και να του ζητάει κάποιες χάρες σε μορφή εκδούλευσης. Ανέφερε επίσης περιστατικό που συνέβη πριν την επίθεση στο γιο της, κατά το οποίο ένας Πακιστανός που καθάριζε τζάμια σε βιντεοκλάμπ μαχαιρώθηκε, όμως κανείς δεν το κατήγγειλε γιατί φοβόντουσαν τη δράση της ΧΑ. Επιπροσθέτως, κατέθεσε ότι την περίοδο που έγινε η επίθεση, μετά το συμβάν, είχαν έρθει δύο άντρες ογκώδεις, ξυρισμένοι, με αρβύλες και μία κοπέλα με αγκυλωτούς σταυρούς και σβάστικες στη δουλειά της στη Νέα Σμύρνη και αφού κάθισαν στο μαγαζί, ο ένας της είπε “κάπου σε ξέρω, βγαίνεις συχνά εσύ στην τηλεόραση τελευταία, μιλάς πολύ” και η ίδια τηλεφώνησε σε 4-5 άτομα να έρθουν για υποστήριξη επειδή φοβήθηκε. Σε ό,τι αφορά τα συνθήματα που έγραφε ο Αποστολόπουλος στο σχολείο, τα έγραφε ως πολιτική κίνηση, επειδή ήταν χρυσαυγίτης. Ο ίδιος ωστόσο, απ’ όσο γνωρίζει η μάρτυρας, δεν το αποδέχτηκε ποτέ αυτό, παρά μόνο ότι είχε πάει στα γραφεία της ΧΑ, είχε βγάλει μια κάρτα και μάλλον δεν ξανασχολήθηκε. Σε ερώτηση του Καμπαγιάννη αναφορικά με το αν την παραπέμπει η χρήση του μαχαιριού στη συγκεκριμένη οργάνωση, ανέφερε ότι υπάρχει εγγεγραμμένη η πληροφορία μέσα της ότι οι άνθρωποι αυτοί (της ΧΑ) χρησιμοποιούν μαχαίρια, σιδηρογροθιές κλπ.

Στη συνέχεια, η μάρτυρας απάντησε σε ερωτήσεις των συνηγόρων υπεράσπισης. Συγκεκριμένα, σε ερώτηση της συνηγόρου Σαξιώνη για ποιο λόγο σε προηγούμενες καταθέσεις της η μάρτυρας δεν έχει αναφέρει τη φράση που της είπε ο γιος της “μαμά μου την έπεσαν φασίστες”, η ίδια ανέφερε ότι πέραν του γεγονότος ότι βρισκόταν σε τρομερό σοκ (“είχαν μαχαιρώσει το παιδί μου”) αυτή η ιστορία ήταν για την ίδια ένα κουβάρι που ξετυλιγόταν σιγά σιγά και με το πέρασμα το χρόνου συνειδητοποιούσε τη σειρά των πραγμάτων και τη σύνδεσή τους. Επίσης, σε ερώτηση για το πώς εξηγεί το μένος του Αποστολόπουλου εναντίον του γιου της, εφόσον ο γιος της δεν ήταν πολιτικοποιημένος, απάντησε ότι αυτό το γεγονός σχετίζεται με το πώς τον έβλεπε ο Αποστολόπουλος, τι εικόνα είχε σχηματίσει και δεν ανταποκρινόταν στο τι ήταν πράγματι ο Φοίβος. Ερωτηθείσα στη συνέχεια από το συνήγορο Αγγελέτο γιατί ο γιος της συνέχισε να πηγαίνει στο πάρκο ενώ εκεί υπήρχαν άτομα που τον κοιτούσαν περίεργα και έδειχναν επικίνδυνα, ανέφερε ότι τα παιδιά στην εφηβεία -σύμφωνα με τη δική της εκτίμηση- λειτουργούν αλλιώς, και ότι σε κάθε περίπτωση εκεί ήταν το σχολείο και το πάρκο τους, δε θα έφευγαν από εκεί επειδή άρχισαν να πηγαίνουν χρυσαυγίτες. Στη συνέχεια, ο συνήγορος Ρουσσόπουλος ρώτησε τη μάρτυρα αν γνωρίζει για τους μετανάστες που μαχαιρώνονται μεταξύ τους, ή αν μόνο η ΧΑ τα κάνει αυτά, και αν γνωρίζει τον Φιλόπουλο του Παναθηναϊκού τον οποίο μαχαίρωσαν οπαδοί του Ολυμπιακού, ερώτηση που η πρόεδρος δεν επέτρεψε να απαντηθεί. Στη συνέχεια η ίδια κατέθεσε ότι πράγματι υπήρχαν συνθήματα στους τοίχους με το όνομα του γιου της και την υπογραφή αναρχικών, ωστόσο δεν ήταν συνθήματα που έγραφε ο γιος της αλλά γράφονταν αυτόνομα και η ίδια έχει σβήσει πάρα πολλά.

ΙV. Κατάθεση του μάρτυρα  Ali Laqat  (για την επίθεση στη Βαϊνιά Ιεράπετρας)

 

Α. Εξέταση από το Δικαστήριο

 

Ερωτηθείς ο μάρτυρας από την πρόεδρο, κατέθεσε με τη συνδρομή διερμηνέα ότι είναι από το Πακιστάν, ήρθε στην Ελλάδα το Σεπτέμβριο του 2007 και όλα τα χρόνια ήταν στην Ιεράπετρα, διαμένοντας στην ίδια διεύθυνση, ενώ δούλευε σε θερμοκήπια και σε χωράφια, καθώς και σε αμπέλια.

 

Ο μάρτυρας κατέθεσε ότι τo φθινόπωρο του 2012 νοίκιαζε ένα σπίτι στη Βαϊνιά Ιεράπετρας, στο οποίο διέμεναν συνολικά 6 άτομα, ομοεθνείς του. Μέχρι το 2012 δεν είχε αντιμετωπίσει κανείς τους κανένα πρόβλημα με τον οποιονδήποτε. Το πρώτο επεισόδιο συνέβη μερικές εβδομάδες πριν την επίθεση που δέχτηκαν, το Νοέμβριο του ’12, όταν ένα βράδυ περίπου κατά τις 20.00-21.00, ενώ κάθονταν μέσα στο σπίτι,  ακούστηκε ένας θόρυβος έξω από την πόρτα σαν μπουκάλι που σπάει και εκεί είδαν ένα μπουκάλι μπύρας σπασμένο με ένα πανί με φωτιά μέσα και άλλα δύο που δεν είχαν σπάσει. Τη φωτιά την έσβησαν μόνοι τους και δεν είδαν κανέναν άνθρωπο, μόνο άκουσαν το θόρυβο από μηχανές που έφευγαν. Δεν έκαναν καμιά περαιτέρω κίνηση οι ίδιοι.

 

Στη συνέχεια, ο μάρτυρας ανέφερε ότι μετά από αυτό το περιστατικό, έγινε η επίθεση εναντίον αυτού και των υπόλοιπων συγκατοίκων του, περίπου το Φεβρουάριο του 2013. Τη συγκεκριμένη μέρα γύρισε από τη δουλειά και αφού έφαγαν με τον Mazhar κατευθύνθηκαν προς το χωριό, περίπου στις 17.00-18.00 το απόγευμα. Το σπίτι από το χωριό απείχε 5-7 λεπτά. Στο γυρισμό, στην είσοδο του σπιτιού τους και πριν μπουν ακόμα μέσα, ο μάρτυρας είδε τον φίλο του τον Hanif να τον τραβάνε έξω από το σπίτι, να τον χτυπάνε 10-12 άτομα και να απειλούν ότι “αν δε φύγεις από το σπίτι θα σε σκοτώσουμε”. Την απειλή την έμαθαν από τον ίδιο γιατί ο Hanif μιλούσε λίγα Ελληνικά. Ακολούθως η πρόεδρος ρώτησε το μάρτυρα πώς ήταν αυτοί που τους επιτέθηκαν, ποιους ακριβώς χτύπησαν και με ποιο τρόπο, και ο μάρτυρας απάντησε ότι ήταν λευκοί άνδρες που φορούσαν μαύρα, τους χτυπούσαν όλοι μαζί και άνοιξαν το κεφάλι του Mazhar. Συγκεκριμένα, χτύπησαν τον ίδιο, τον Mazhar και τον Mohammad και κρατούσαν όλοι ξύλινα καδρόνια. Τον ίδιο τον χτύπησαν στην αριστερή πλευρά πίσω από τον ώμο και η όλη επίθεση κράτησε 5-7 λεπτά. Επίσης δεν αναγνώρισε χαρακτηριστικά προσώπου, ούτε άλλες απειλές, πέρα από τη λέξη “μαλάκα”. Στη συνέχεια, ανέφερε ότι εκεί που ήταν τους είδε ένας Έλληνας ο οποίος κάλεσε την Αστυνομία. Όταν βγήκαν από το νοσοκομείο, τους πήγαν στην Αστυνομία όπου κρατήθηκαν 17-18 μέρες. Ερωτηθείς από την πρόεδρο αν κατάλαβε τι ζητούσαν από αυτούς οι δράστες και αν φαινόταν κάποιος από αυτούς να είναι ο επικεφαλής, απάντησε ότι η μόνη φράση που κατάλαβαν ήταν πως αν δεν αφήσουν το σπίτι θα τους σκοτώσουν. Σε ο,τι αφορά αυτή καθαυτή την επίθεση, δεν ήταν σε θέση να καταλάβουν αν ήταν κάποιος επικεφαλής, γιατί σχεδόν όλοι είχαν πέσει στο πάτωμα όσο οι άλλοι τους χτυπούσαν, και δεν ήταν σε θέση να σκεφτούν. Μόνο όταν αντάλασσαν τηλεφωνήματα με άλλους φίλους τους στο κέντρο και αντάλλασσαν ειδήσεις, τους έλεγαν οι φίλοι τους να προσέχουν γιατί υπάρχει μια ομάδα που φορά ειδική στολή και τρομοκρατεί τους ξένους. Η πρόεδρος ρώτησε τι ομάδα ήταν αυτή, για να λάβει την απάντηση “Χρυσή Αυγή”. Μετά και από αυτό το περιστατικό δε συνέβη κάτι άλλο, ο μάρτυρας συνέχισε να ζει στο ίδιο χωριό και κρατάει την ίδια δουλειά, όμως έκτοτε έχει αλλάξει σπίτι. Σε ερώτηση της εισαγγελέως αν του επεδείχθησαν φωτογραφίες για να αναγνωρίσει άτομα, απάντησε ότι δεν αναγνώρισε κάποιον. Επίσης η υπόθεση εκδικάστηκε στην Κρήτη και δεν έχει εκδοθεί απόφαση σε δεύτερο βαθμό.

Β. Εξέταση από την πολιτική αγωγή

 

Ο μάρτυρας ερωτηθείς επανέλαβε κάποιες βασικές πληροφορίες σε σχέση με το συμβάν, καθώς επίσης πρόσθεσε ότι οι φίλοι που τους έδιναν πληροφορίες έμεναν στην Κυψέλη, στο Ρέντη και στη Νίκαια και ότι όταν ήταν στο νοσοκομείο συνέδεσαν τις πληροφορίες και τους πέρασε από το μυαλό ότι αυτοί που τους επιτέθηκαν ήταν από τη ΧΑ, πεποίθηση που ενδυναμώθηκε και στο δικαστήριο που δίκασε την υπόθεση στην Ιεράπετρα. Ανέφερε επίσης ότι συνελήφθησαν από την Αστυνομία όταν βγήκαν από το νοσοκομείο και στο Αστυνομικό Τμήμα στο οποίο οδηγήθηκαν διαπιστώθηκε ότι δεν είχαν χαρτιά και κρατήθηκαν για 17 μέρες.

Γ. Εξέταση από τους συνηγόρους υπεράσπισης

 

Στη συνέχεια της εξέτασης από τους συνηγόρους της υπεράσπισης, ο μάρτυρας κατέθεσε ότι το σπίτι τους από το ελαιουργείο ήταν ορατό από οποιονδήποτε. Eπίσης κατέθεση ότι ιδιοκτήτης είναι ο Ανδρέας Μπιλάλης και το μίσθωμα ξεκίνησε από 400 ευρώ και κατέληξε σε 150. Υπήρχε επίσης μια νάιλον κατασκευή μέσα στο σπίτι, για να μαγειρεύουν εκεί. Σε ερώτηση επίσης του συνηγόρου Σπυρόπουλου, αν υπάρχει περίπτωση άλλοι να ζήτησαν λάδι από το αφεντικό στο ελαιουργείο και άλλοι να ήταν αυτοί που τους χτύπησαν, ο μάρτυρας απάντησε ότι δε γνωρίζει κάτι περισσότερο. Ερωτηθείς επίσης από το συνήγορο Μπούνα για το “αν το μαύρο είναι το αγαπημένο χρώμα στην Κρήτη” ο μάρτυρας ανέφερε “ο καθένας με το γούστο του”. Κατέθεσε επίσης ότι το ίδιο βράδυ, μετά το περιστατικό εναντίον τους, δεν έδωσαν κατάθεση στην Αστυνομία από φόβο. Ερωτηθείς στη συνέχεια από το συνήγορο Ρουσσόπουλο για το πόσα άτομα υπήρχαν μέσα στο σπίτι την ώρα της επίθεσης, ανέφερε ότι δεν πρόλαβαν να δουν αν υπήρχε κάποιος άλλος μέσα και ότι έμαθαν από το Hanif ότι υπήρχαν άλλα 3 άτομα που κατάφεραν να φύγουν. Γενικά στην περιοχή εργάζονταν 100 με 150 Πακιστανοί. Κατάλαβαν ότι αυτοί που τους χτυπούσαν ήταν Ελληνες από τη ΧΑ από αυτά που τους είχαν πει οι φίλοι τους από το κέντρο.

V. Κατάθεση του μάρτυρα Hanif Mohammad

 Α. Eξέταση από το Δικαστήριο

 

Ο μάρτυρας κατέθεσε με τη συνδομή διερμηνέα ότι ζει στην Ελλάδα 8 χρόνια, στο χωριό Βαϊνιά στην Ιεράπετρα. Δουλεύει στα θερμοκήπια. Ανέφερε και αυτός ότι νοίκιαζε το σπίτι στο οποίο έμεναν 6 άτομα, μεταξύ των οποίων και ο αδερφός του, που έχει φύγει για το Πακιστάν. Δεν είχαν διαφορές με άλλους Πακιστανούς ούτε με άλλους Έλληνες. Σε σχέση με το περιστατικό το Φθινόπωρο του ’12, δε θυμάται ακριβή ημερομηνία παρά μόνο ότι καθόταν εκεί (στο σπίτι) και ήρθαν κάποια άτομα και τον χτύπησαν. Δεν ήταν μέσα στο σπίτι ακριβώς, αλλά στο χώρο που καλυπτόταν από το νάιλον, μαζί με άλλους 3 φίλους του. Μόνο ένας από αυτούς έμενε εκεί. Ήταν 20.00-20.30 το βράδυ όταν μπήκαν άτομα που κρατούσαν καδρόνια. Η πόρτα για να μπει κάποιος στο χώρο με το νάιλον ήταν πάντα ανοιχτή. Τα άτομα μπήκαν από την πόρτα. Δεν τους είχε δει άλλη φορά, ήταν περίπου 10-15 άτομα, λευκοί και φορούσαν μαύρα ρούχα. Όταν ρωτήθηκε από την πρόεδρο αν συγκράτησε χαρακτηριστικά, ανέφερε “Είχα τρομοκρατηθεί και δε συγκράτησα. Κάποιοι μπήκαν μέσα κάποιοι ήταν έξω. Μου είπαν να αφήσω το σπίτι, αν ήμουν εκεί αύριο θα με σκότωναν. Μιλάω λίγα Ελληνικά και το κατάλαβα. Mε χτύπησαν με το καδρόνι εκεί που μαγείρευα και με έπιασαν από τον λαιμό. Mε τράβηξαν έξω μετα την απειλή, από φόβο προσπαθούσα να γλιτώσω το κεφάλι μου. Ολοι χτυπούσαν. Απο τα καδρόνια χτυπήθηκα στο αριστερο χέρι και στο κεφάλι και αρκετές μπουνιές στη μέση και κλωτσιά στα πόδια. Το πιο σοβαρό ήταν στο κεφάλι και στο χέρι”.

Πρόσθεσε ότι εκείνοι που κατάφεραν να διαφύγουν από το νάιλον που είχε σκιστεί μπόρεσαν γιατί κατάλαβαν τι κακό συνέβαινε, ενώ οι άλλοι δύο που ερχόντουσαν από το χωριό δεν είχαν οπτική επαφή. Ήταν σκοτάδι και ήταν και 10 άτομα. Κάποιος τους πήγε στο νοσοκομείο, νοσηλεύτηκαν μια μέρα και όταν βγήκαν τους συνέλαβαν και τους οδήγησαν στην Αστυνομία. Κατά τη διάρκεια του συμβάντος όταν χτυπήθηκαν αυτοί οι τρεις, ο ίδιος την ώρα που τους είχαν αφήσει και έφευγαν πέταξε μια πέτρα στο αυτοκίνητο που απομακρυνόταν και έσπασε το τζάμι. Κατόπιν η Αστυνομία το έψαξε και βρήκε το αμάξι και τους είπε ότι ήταν από τη ΧΑ. Πριν από αυτό το περιστατικό και πριν ακόμα από αυτό με τα μπουκάλια με τη φωτιά, είχαν περάσει κάποιοι και είχαν πετάξει ξανά άδεια μπουκάλια, αλλά χωρίς να συμβεί κάτι άλλο.

 

Στη συνέχεια η Εισαγγελέας ρώτησε επίσης αν τους είχαν επιδειχθεί φωτογραφίες και αν στην Κρήτη δεν είναι σύνηθες να φοράνε μαύρα ρούχα.

Β. Εξέταση από πολιτική αγωγή

 

Η πολιτική αγωγή δεν είχε ερωτήσεις.

Γ. Εξέταση από τους συνηγόρους υπεράσπισης

 

Ο μάρτυρας ρωτήθηκε ξανά για τα μέσα με τα οποία χτυπήθηκε και ανέφερε τα ξύλινα καδρόνια. Ανέφερε επίσης ότι το αυτοκίνητο που χτύπησε με την πέτρα ήταν στα 10-12 μέτρα και ότι το σπίτι τους είναι λίγο πιο ψηλά υψομετρικά σε σχέση με το ελαιοτριβείο. Το σπίτι το είχε νοικιάσει ο αδεφός του. Σε σχέση με την επίθεση, κατέθεσε ότι παρότι υπήρχε κάποιο φως από αναμμένη λάμπα, αυτή ήταν καλυμμένη με στάχτες από τα κάρβουνα που άναβαν για να ζεσταθούν και ότι αυτό, σε συνδυασμό με τον τρόμο του εκείνη τη στιγμή δεν του επέτρεψε να δει τα χαρακτηριστικά αυτού που τον έσυρε προς τα έξω, παρά μόνο ότι είχε ξυρισμένο κεφάλι. Η Αστυνομία είχε πάει και στο νοσοκομείο και τους ρωτούσε αν θα έκαναν μήνυση, όμως επειδή ήταν ξένοι εκεί, φοβήθηκαν και είπαν ότι δε θα έκαναν κάποια μήνυση. Επίσης σε ερώτηση του συνηγόρου Ρουσσόπουλου κατέθεσε ότι παρότι αυτοί που τους χτυπούσαν φώναζαν, όταν ήρθαν οι άλλοι δύο από το χωριό, εκείνη τη στιγμή δεν υπήρχε τόσος θόρυβος και ο δρόμος ήταν τέτοιος που δεν τους επέτρεπε να έχουν εικόνα και να διαφύγουν.

 

Ο συνήγορος Ρουσσόπουλος κατέληξε ρωτώντας: “Έχουμε ακούσει σε άλλες καταθέσεις γενικά σε αυτή τη δίκη ότι τα μέλη της ΧΑ φοράνε ρούχα παραλλαγής. Αυτός που σας χτύπησε με τη μαύρη μπλούζα τι ήταν; Πακιστανός χρυσαυγίτης;”

 

Tέλος, ο συνήγορος Σπυρόπουλος ρώτησε το μάρτυρα αν είδε τους κατηγορούμενους στο δικαστήριο εφόσον βρίσκονταν εκεί, όμως ο ίδιος απάντησε αρνητικά.

 

Στο σημείο αυτό το δικαστήριο διέκοψε για την Πέμπτη, 16/3/2017, στην Αίθουσα Τελετών του Εφετείου Αθηνών.

 

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΙΣ

ΑΡΧΕΙΟ